Ensemble Modern
o.l.v. Dominique My
Net als Boulez ziet Rihm zijn stukken meer als werk in uitvoering dan voltooide kunststukken. Daarom legt hij zich steeds weer toe op oud materiaal, gebruikt dit in nieuwe richtingen of voegt een nieuwe complexe laag toe, zoals een schilder die overschildert op canvas. In Jagden und Formen zijn drie werken uit midden jaren '90 opnieuw verdeeld, geknipt en met nieuw verbindingsmateriaal geplakt tot iets anders. Zelfs Jagden und Formen is weer in verschillende versies verschenen, hoewel het stuk dat rondom deze opname in première ging voorlopig de laatste lijkt.
De titel Jagden und Formen (Jachten en vormen) impliceert een vrij dringende zoektocht naar een formele structuur. In complete tegenstelling tot de zich langzame ontvouwende Deus Passus explodeert Jagden und Formen met een zweepslag en twee violen achtervolgen elkaar woest. De hele drie kwartier is er nauwelijks een oponthoud in de dynamische en energieke muzikale activiteit die plaatsvindt in een sterke zesachtste puls - de maatsoort geassocieerd met jagen. Houten en koperen blaasinstrumenten domineren en vooral de althobo heeft een betekenisvolle rol waarin hij vaak een langzame lyrische lijn door de omliggende maalstroom weeft. Maar rustmomenten zijn zeldzaam en dienen vooral als lanceerplatform voor de volgende lading vuurwerk dat blijft ontploffen in verschillende kleuren.
Dit soort uitgelaten compositie is alleen effectief in een gelijkwaardige uitvoering. Ensemble Modern uit Frankfurt voldoet daaraan met een precisie en zelfvertrouwen dat overloopt met levendigheid. Deze cd is fantastisch opgenomen met enorm veel aandacht voor detail en demonstreert dat modernisme nog heel wat te bieden heeft.
nr = 7119
nr1 = 7
Jagden und Formen (2002)
Geachte Wolfgang Rihrn, luister alleen naar uw innerlijke stem. Hoogachtend,
Kariheinz Stockhausen
Aanbevolen 1001 Uitvoeringen
String Quartets, Vol. 3 (2004)
Minguet Quartet
Een benadering van de kwartetten door deze indrukwekkende verkenning
Berg: Violin Concerto - Rihm: Time Chant (1992)
Anne-Sophie Mutter & Chicago Symphony Orchestra o.l.v. James Levine
Mutter spint een stratosferische, lange melodische lijn van hemelse schoonheid
