titel

Danish National Radio Chorus
o.l.v. Stefan Parkman

Mocht er een hiernamaals zijn, christelijk of niet, dan is de kans heel groot dat Gubaidulina's Canticle of the Sun daar nu wordt gespeeld. Niet alleen vanwege de religieuze opzet van dit werk, maar ook door het onvermijdelijk onwerkelijke karakter van zo'n plek. Omdat religie door het Sovjetregime werd onderdrukt, was het te verwachten dat na de val van de Sovjet-Unie het nu vrij uit te drukken geloof een belangrijk deel van de creativiteit van veel componisten zou worden. Van dit proces is Canticle door de unieke muzikale visie van Gubaidulina een voorbeeld en een overtreffing.

Het stuk is doordrenkt met het thema van de Zon als brenger van zowel het licht van inspiratie als begeleiding en het vocale deel is een antwoord op een tekst van de heilige Franciscus van Assisi. Het werk is opgedragen aan Mstislav Rostropovich, die volgens de componist beide kanten van het Zonnethema in zich verenigde. Aan de ene kant is de muziek eenvoudig, vergelijkbaar met gregoriaanse eenstemmige zang en andere stichtelijke muziek. Aan de andere kant kan het indringend zijn door de onverenigbaar te noemen combinatie van cello, kamerkoor en slagwerk, maar uiteindelijk scheppen de delicate frasering en timbres met de schichtige, ectoplastische aanwezigheid van de cello een muzikale ervaring die met niets is te vergelijken.

Zoals veel van Gubaidulina's werk, is een bepaalde verandering van waarneming nodig om volledig op te kunnen gaan in haar onconventionele muziekwereld. Zowel koor als solisten hebben zich daaraan overgegeven, maar vooral David Geringas is weergaloos in de manier waarop hij zijn contrasterende sonoriteit weet te integreren in deze verpletterende wereld die zowel buitenaards als menselijk is.

nr = 7115

nr1 = 7