titel

Synergy
& Sydney Symphony Orchestra
o.l.v. Edo de Waart

Carl Vine stormde in 1978 de Australische muziekwereld binnen met zijn verbijsterende partituur voor de Sydney Dance Company-productie Poppy en werd meteen een boegbeeld voor de jonge generatie componisten die zich afzijdig hielden van de langzame ritmes die in de jaren '60 Australische composities kenmerkten. Vine, meer afgestemd op de gevoeligheden van Parijse salons dan de Australische outback, was geïnteresseerd in elektronische muziek en was tevens een geweldige pianist.

Vine's Flederman moderne muziekgroep was een belangrijk ensemble in de Australische avant-garde van de jaren '80, maar de muziek waarmee hij echt naam maakte en publieke populariteit verwierf, was traditioneel van vorm: sonates, strijkkwartetten, concerten en vooral zijn zes symfonieën.

Toen de vierkoppige slagwerkgroep Synergie hem in 1995 vroeg een nieuw werk te schrijven, raakte het ABC's Sydney Symphony Orchestra betrokken en gaf hem uiteindelijk opdracht voor zijn Vijfde symfonie: Symfonie voor slagwerk. Voor het Australische publiek dat een generatie lang door moderne muziek was vervreemd, was dit het bewijs dat een terugkeer naar traditionele orkestrale vormen zowel populair als artistiek waardevol konden zijn.

In dit werk ontploffen en knallen er dingen en de tarantella-finale is verscheurend luid, maar de overheersende indruk is intiem en beschouwend. Het langzame, krachtige middendeel maakt diepe indruk. Deze uitvoering komt uit 1996, het jaar waarin de Keating-overheid de'creatieve natie'uitspraak deed en zorgde voor de oprichting van het Sydney Symphony als nationaal vlaggenschipbedrijf, en de tijd waarin het orkest zijn gouden jaren met dirigent Edo de Waart beleefde.

nr = 7112

nr1 = 7