Susan Bickley & Kim Walker
& BBC Symphony Orchestra
o.l.v. Martyn Brabbins
Poëzie over de Holocaust is barbaars, zei Theodor Adorno. Het artistieke werk van de overlevenden en poëten Paul Celan en Primo Levi leek het tegendeel te bewijzen, totdat ze zelfmoord pleegden. Eind jaren '90 schreven twee Britse componisten echter werken die onconventioneel genoeg de bodemloze pijn van dit onderwerp doorstaan: Harrison Birtwistle's Pulse Shadows en Simon Bainbridge's liederencyclus met vier gedichten van Levi die in 1997 de Grawemeyer Prize won.
The Crow's Song' begint met vogelgetjilp boven een neonverlicht landschap, op de een of andere manier kunstmatig - door Michael Zev Gordon omschreven als zijn 'verlichte structurele tracering en zinnelijke melodische nuance.' De fagot gaat spiraalsgewijs omhoog naar de mezzosopraansolist die daarop smartelijk omlaag draait. Er zit iets van Berg, en Mahler, in de manier waarop de melodie steeds vooruit, maar richting herinnering gaat. Solisten schaduwen elkaar en worden prominenter in de twee lichtere binnenste delen voor de grootse, schokkende finale die Auschwitz herinnert; 'Buna.' Hier is duidelijk dank verschuldigd aan Mahlers Das Lied von der Erde: Levi's 'lege metgezel die niet langer een naam heeft' roept onvermijdelijk Hans Bethge's naamloze vriend in VerAbschied'op:'Ik zal naar mijn vaderland reizen... Mijn hart is stil en wacht op zijn tijd. 'Levi en Bainbridge volgen Mahler echter niet naar zijn'verre horizon.'
De opname is gecombineerd met nog vier zettingen van Levi door Bainbridge, gecomponeerd voor kamerensemble. Deze gaan ook verder vanaf de abstracte belofte uit Bainbridge's eerdere werk naar een onverminderd directe eloquentie.
nr = 7109
nr1 = 7
Ad ora incerta & 4 Primo Levi Settings (2012)
Poëzie over de Holocaust is barbaars, zei Theodor Adorno. Het artistieke werk van de overlevenden en poëten Paul Celan en Primo Levi leek het tegendeel te bewijzen, totdat ze zelfmoord pleegden.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
