City of Birmingham Symphony Orchestra o.l.v. Sir Simon Rattle
Bijna stond Mark-Anthony Turnage bekend als de 'bad boy' van de Britse componeerkunst, maar niet alleen had Steve Martland die positie al verworven, ook heeft Turnage zo veel talent dat het onmogelijk is om een werk van hem niet heel serieus te nemen. Het lijkt bijna onredelijk dat één componist niet alleen jazz-geïnspireerde composities kan combineren met vindingrijke klassieke orkestratie, maar er ook mee om kan gaan op een manier die de aandacht van respectievelijk Duke Ellington en Rimsky-Korsakov zeker had getrokken. Turnage's inspiratiebronnen waren desondanks vaak onconventioneel. Three Screaming Popes is een muzikale reactie op het woeste schilderij van Francis Bacon die toevallig ook de 'bad boy' van de Britse kunst was geweest als hij niet kon bogen op zijn talent. Ondanks de omvang, achtbaanachtige dynamiek, harmonische snoeverij en het enorme tempo is dit werk een krachttoer van orkestraal vakmanschap. De andere werken op deze cd zijn ook geweldig, voornamelijk Kai, met Turnage's 'favoriete strijkinstrument' de cello, en Momentum, zonder overvloedig prachtvertoon geschreven voor de opening van de Symphony Hall te Birmingham. Simon Rattle, solist Ulrich Heinen, ensemble en orkest blinken allemaal uit en zijn, zonder twijfel vanwege de residentie van de componist in Birmingham, duidelijk vertrouwd met zowel de noten als Turnage's stijl in het algemeen - een zeldzame luxe bij opnamen van nieuwe muziek. De cd heeft een open, ruim opgezette geluidskwaliteit die perfect bij de inhoud past. Het is nog steeds vreemd om deze cd in EMI's serie van Britse componisten te zien, zij aan zij met lieden als Finzi en Holst, maar het geeft op zijn minst aan dat Turnage zijn verdiende respect heeft gekregen. Three Screaming Popes (1989) Mark-Anthony Turnage 1001_7105.html nr = 7105 nr1 = 7 ./1001werk.php?nr=7104 ./1001werk.php?nr=7106 1001 Klassieke uitvoeringen | 1951-heden
|

Drowned Out / Momentum / Kai / Three Screaming Popes (1992) Three Screaming Popes is een muzikale reactie op het woeste schilderij van Francis Bacon die toevallig ook de 'bad boy' van de Britse kunst was geweest als hij niet kon bogen op zijn talent. 1001 Klassieke uitvoeringen Niet (meer) in Apple Music Overige in AppleMusic 
Britannia (2007) Atlanta Symphony Orchestra o.l.v. Donald Runnicles 
Blood on the Floor (1997) John Scofield, Peter Erskine, Martin Robertson, Ensemble Modern o.l.v. Peter Rundel 
Winter's Edge (2023) Piatti Quartet 
Mambo, Blues and Tarantella (2012) London Philharmonic Orchestra o.l.v. Lawrence Power 
Songs (2008) Sarah Connolly & Martin Robertson & Gerald Finley & London Philharmonic Orchestra o.l.v. Marin Alsop 
Scherzoid (2005) London Philharmonic Orchestra o.l.v. Jonathan Nott & Vladimir Jurowski & Marin Alsop
|