titel

Choir of King's College, Cambridge

John Tavener's fascinatie met het gregoriaans en de liturgische muziek is wijd bekend, maar dit specifieke stuk geeft een interessant inzicht in zijn unieke benadering van vocale harmonie: het wordt op zo'n manier ingezet dat het er niet lijkt te zijn. Dit is in feite een heel 'componistisch' idee en veel interessanter dan hoe Taverners oprechte, maar uiteindelijk persoonlijke religieuze overtuiging door muziekjournalisten enorm werd opgeblazen, waardoor het bijna onmogelijk is zijn muziek hiervan loste zien.

Als we de wierookdampen wegblazen, ontdekken we een scherpzinnige en erudiete non-conformistische componist. Tavener liet in 1968 met zijn oorspronkelijke compositie The Whale al zien dat hij uitstekend in staat was om op de avant-garde technieken vooruit te lopen, hoewel zijn toepassing ervan niet zonder een gezonde dosis scepsis gepaard ging. Het thema was uit het Oude Testament afkomstig (het stuk is gebaseerd op het verhaal van Jonas), maar zijn religieuze bekering vond pas in 1977 plaats en was vanaf toen zijn belangrijkste bron van muzikale inspiratie en spirituele leiding.

Funeral Ikos is een werk voor onbegeleid gemengd koor. De tekst ontstond na nauwgezette bestudering van de Orde voor het begraven van dode priesters uit de orthodoxe kerk, maar toch - misschien ondanks de impliciete wijsgerigheid - is het een goed uitvoerbaar stuk korale muziek dat vaak is opgenomen. Dit is elegante, levendige muziek die van het ene naar het volgende deel vloeit en de harmonisering is subtiel en eigen gemaakt. Dit allemaal is perfect op de Voices ofPraise-cd te horen, waarTaverner schouder aan schouder staat met onder meer Parry en Wesley.

nr = 7087

nr1 = 7