Gidon Kremer, Keith Jarrett & Die 12 Cellisten der Berliner Philharmoniker
De weinig vleiende benaming 'heilig minimalistisch' is waarschijnlijk smakeloos, maar benoemde in elk geval wel de kern van de filosofie van de Estse componist Arvo Pärt. In muzikale termen is zijn 'klokkengelui' methode echter zo rigoureus als elke andere academische compositieformule, zelfs al zijn de toepassingsregels flexibeler. Geïnspireerd door zijn ervaringen met psalmliederen en de bijbehorende mystieke sfeer wordt de simpele drieklank - waarin Pärt een belklank hoorde - als centrale structuur gebruikt. De muziek die ontstaat, combineert deze naar de basis terugkerende opvatting van Europese muziek met de muziek van de orthodoxe kerk, een levendige inspiratiebron voor de componist. Toch is Fratres op een andere manier net zo liberaal als Parts filosofie specifiek is, aangezien er verscheidene versies bestaan voor diverse instrumentencombinaties. De versie voor viool en piano werd door Maria Bachmann voor Catalyst opgenomen en doorTasmin Little voor EMI, de strijkorkestenversie is door meerdere groepen opgenomen, enzovoort. Desondanks was het de uitgebreide discografie van de componist voor het Duitse ECM label dat begon en, grotendeels, doorgaat met het overal bekendmaken van zijn muziek. Deze specifieke uitgave is typisch voor de heldere en expansieve ECM-productiestijl die perfect bij Pärts muziek past. Een andere reden om deze cd te kiezen is pragmatischer: het bevat twee versies van het stuk. De ene is een viool en pianoversie zoals hierboven genoemd (uit 1980) en de andere is geschreven voor twaalf cello's (1983). De gevarieerde klanken van de instrumenten demonstreren de subtiele verschuivingen in intensiteit en accentuering en samen zorgen ze voor een treffend inzicht in het specifieke stuk en Parts werk als geheel. Fratres (1977) Arvo Pärt 1001_7076.html nr = 7076 nr1 = 7 ./1001werk.php?nr=7075 ./1001werk.php?nr=7077 1001 Klassieke uitvoeringen | 1951-heden
|

Tabula Rasa (1984) Als de voortdurende poging om vanaf het begin te beginnen niet bestond, bestond er ook geen kunst Arvo Part Gramophone Monthly Choices 
Arvo Pärt: Te Deum, Fratres, Wallfahrtslied (2013) Gordan Nikolitch & Netherlands Chamber Choir and Orchestra o.l.v. Risto Joost Te Deum is een van Pärts meest opmerkelijke prestaties en de Nederlandse artiesten hebben zich uitstekend van hun taak gekweten. ⪢ Naar Gramaphone-pagina April 2013 Aanbevolen 1001 Uitvoeringen 
De Profundis (1988) Theatre of Voices o.l.v. Paul Hillier Een meesterlijke collectie van Pärts korale muziek 
Creator Spiritus (1988) Theatre of Voices, Ars Nova Copenhagen ov Paul Hillier 
I Am the True Vine (1999) Theatre of Voices o.l.v. Paul Hillier 
Tabula Rasa (2012) Gil Shaham & Gothenburg Symphony Orchestra o.l.v. Neeme Järvi Järvi beheerst het concert met indrukwekkend inzicht Overige in AppleMusic 
The Very Best of Arvo Pärt (2010) Diverse uitvoerenden 
Berliner Messe, Fratres, Collage Uber B-A-C-H, Summa, Cantus In Memoriam Benjamin Britten & Mozart-Adagio (2004) Vladimir Spivakov, Moscow Virtuosi o.l.v. Alexei Utkin 
Für Anna Maria, Complete Piano Music (2014) Jeroen van Veen
|