Philharmonia Orchestra
o.l.v. Esa-Pekka Salonen
In zijn magnum opus brengt György Ligeti de schilderijen van Bosch en Brueghel als surrealistische apocalyptische komedie tot leven. Het verhaal speelt zich af in'Brueghelland', waar de Grote Macabere, Nekrotzar, aankondigt dat hij de wereld om middernacht zal vernietigen. We maken kennis met de bizarre personages: de dronken Piet de Pot, die als Nekrotzars hengst fungeert op zijn missie; de continu copulerende geliefden Amanda en Amando, die blind zijn voor hun lot; de incapabele leider Prins Go-Go en zijn onder de plak zittende hofastroloog Astradamors en de politiechef Gepopo. De moraal van het verhaal? Omdat we allemaal toch dood gaan, kunnen we tijdens het wachten net zo goed zo veel mogelijk eten en drinken.
De muziek is beweeglijker dan in zijn eerdere Aventures & Nouvelles aventures, waarmee Ligeti tot dan toe het dichtst bij een operacompositie was gekomen. Het stuk is net zo geestig als ondoorgrondelijk: het opent met een prelude voor autotoeters en bevat apocalyptische geluiden van koperblazers en slagwerk terwijl in de slingerende muziek van de geliefden Monteverdi weerklinkt.
Na de première in 1978 in Stockholm onderging het werk meerdere veranderingen en na veel muzikaal herschrijven bereikte het voor Ligeti de definitieve vorm die opgevoerd kon worden tijdens het Salzburg Festival in 1997. Dit is de uitvoering op deze opname, met zowel een prachtige theatrale sfeer als superieure vocalen - van Graham Clark (Piet de Pot), Laura Claycomb (Amanda), Charlotte Hellekant (Amando) - en spel van het Philharmonia Orchestra onder leiding van Esa-Pekka Salonen.
nr = 7073
nr1 = 7
Le Grand Macabre (1999)
Omdat we allemaal toch dood gaan, kunnen we tijdens het wachten net zo goed zo veel mogelijk eten en drinken.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
