titel

Ensemble InterContemporain
o.l.v. Pierre Boulez

In een dorpje in Transsylvanië in 1928 leest een jonge Ligeti (1923-2006) fantasieverhalen, droomt 's nachts over spinnen en verzint langzamerhand een fantasiewereld met een eigen taal: Kylwiria. Dertig jaar later leest hij Edward Lear en Lewis Carroll en is na het grote succes van zijn orkestrale stuk Atmosphères en door het succès de scandale van zijn Poème symphonique voor honderd metronomen een stralende nieuwe ster in de avant-garde.Toen al schiep hij grote afstand tussen de striktheid en systematiek van Stockhausen en consorten en zijn eigen heruitvinding van het verleden. Veel steun kreeg hij van Bruno Maderna, ook geen rechtlijnige aanhanger van Darmstadt principes, die de eerste echt succesvolle uitvoeringen van Aventures gaf.

Ligeti bedacht een scenario dat bestond uit zes gebieden van menselijke emotie: 'komisch, spookachtig, afschuwelijk, mystiek, sentimenteel en erotisch.'Deze worden als psychologische karikatuur uitgebeeld door drie zangers die snel van rol wisselen. Ze worden bijgestaan door de acteursgroep, vooral in de stukken die de stille droefheid van een Charlie Chaplin of Harold Lloyd erg dicht naderen. Zonder de visuele context gaat echter veel van de kolderieke humor verloren en blijven de psychotische stemmingswisselingen over. Boulez en zijn team hadden de nodige ervaring met liveuitvoeringen, maar in de studio richtten ze zich geheel op de natuurgetrouwheid van de gekke sprongen en grommen, het gezwijmel en gekerm die het internationale fonetische alfabet bestoken. Dit is een serieus spel. Aventures maakt in elk geval op cd indruk als een werk dat de eerste van vele pogingen zou zijn om geluid te veranderen in zoals Ligeti noemde 'een uitwisseling tussen orde en chaos.'

nr = 7042

nr1 = 7