Dmitri Shostakovich &
Orchestre Philharmonique de Radio France o.l.v. André Cluytens
Shostakovichs concerten voor zijn eigen instrument behoren tot de meest aangename en minst eisende werken; pittig neoclassicistisch van aard, maar met een slecht verborgen element van poëtisch sentiment. De componist veroordeelde het Tweede pianoconcert sarcastisch als 'zonder artistieke waarde' in een brief aan zijn radicale collega, Edison Denisov, en het stuk is zo licht en luchtig dat de verleiding groot is om het optimisme en gevoel van vrijheid na Stalins dood erin te zien. In feite was dit een droevige tijd voor Shostakovich. Zijn vrouw Nina was net gestorven en hij was verwikkeld in een slecht tweede huwelijk dat niet lang kon duren. Het concert, met een grote voorraad aan eersteklas melodisch materiaal, is meer een uiting van zijn hechte relatie met zijn zoon Maxim en hij gaf op 10 mei 1957 de première in Moskou. Shostakovich nam het op in Parijs en Leonard Bernstein introduceerde het in de Verenigde Staten.
Het bestaat uit de gebruikelijke drie delen, waarvan het middelste deel vooral ontroerend is, met een dromerige sfeer ontleent aan een reeks archetypen van Grieg tot Rachmaninov. Sommigen veroordeelden het als pure kitsch. Dat doet het vakmanschap van Shostakovich tekort, ook al lijkt hij hier meer de bewerkbare, populaire componist van filmmuziek dan de granieten gigant van Sovjetsymfonieën.
Op deze klassieke mono-opname, duwt Shostakovich meer vooruit dan dat hij zich in sentiment wentelt. Tijdens deze Parijse sessies kreeg hij last van een slopende ziekte die later werd gediagnosticeerd als polio. Deze opname kan worden gezien als opwindend, onbetwistbaar authentiek en enigszins fragmentarisch.
nr = 7024
nr1 = 7
Shostakovich Plays Shostakovich (2012)
Het stuk is zo licht en luchtig dat de verleiding groot is om het optimisme en gevoel van vrijheid na Stalins dood erin te zien.
1001 Klassieke uitvoeringen
Gramophone Monthly Choices
Shostakovich: The Piano Concertos & Solo Works (2025)
Yuja Wang & Boston Symphony Orchestra o.l.v. Andris Nelsons
‘Verbluffende uitvoering en speelse karakterisering’: Jed Distler legt Yuja Wang perfect vast in deze fantastische aanvulling op Nelsons’ Shostakovich-overzicht.
Overige in AppleMusic
Piano Concertos Nos. 1 & 2 (1993)
Elisabeth Leonskaja & The Saint Paul Chamber Orchestra o.l.v. Hugh Wolff
