Peter Pears, London Symphony Orchestra
o.l.v. Benjamin Britten
Toen Britten opdracht kreeg voor een opera voor het Festival of Britain in 1951, keerde hij terug naar de maritieme wereld uit Peter Grimes. Dit keer wekt hij de gure, bijtende wind en vochtige, mistige wolken tot leven die de donkere wereld van de 'HMS Indomitable' omringen. Aan boord vertelt Kapitein Vere, een daadkrachtige man en held van de bemanning, zijn verhaal van eeuwen geleden. Hij werd geconfronteerd met een absurde beschuldiging van muiterij door de gemene officier John Claggart aan het adres van de populaire, aardige en knappe nieuwe matroos Billy Budd. Vol ongeloof begint Budd te stotteren, haalt in woede uit naar Claggarts hoofd en vermoordt hem. Vere blijft ontsteld achter met het lot van Budd in zijn handen: een onmogelijke beslissing over goed en kwaad.
Deze keer suggereert Brittens fascinatie voor onschuld een rechterlijke betekenis, maar het echte thema is de ontwikkeling van de kapitein als hij accepteert dat goed en kwaad naast elkaar bestaan. In Vere's laatste aria erkent hij'het fel schijnende zeil dat niet het lot is'; een van Brittens meest bevredigende operaconclusies, een zeldzaam moment van optimisme in een grauwe en negatieve wereld.
Britten bracht hierna de vier aktes terug naar twee (en verwijderde een scène) en dirigeert deze versie met volmaakt vakmanschap; hij creëert dramatische vormen met het LSO en ontvangt een joviale reactie van het mannenkoor. Pears brengt de rol van de hoofdfiguur met smaak. Hij is geleerd en zachtaardig in de omgang met de bemanning en bevelend bij de achtervolging van een Frans fregat. Glossop is een hartelijke Budd en Langdons Claggart heeft een geweldige donker omrande klank die het vreselijke lago-achtige personage duidelijk maakt.
nr = 7001
nr1 = 7
Billy Budd; The Holy Sonnets of John Donne, Etc. (1989)
Als wind en water muziek konden schrijven, zou het klinken als die van Ben
Jehudi Menuhin
Aanbevolen 1001 Uitvoeringen
Billy Budd (2000)
Philip Langridge & London Symphony Orchestra o.l.v. Richard Hickox
Superieure dramatische interpretatie met alleen maar prachtige vertolkingen
Billy Budd (1998)
Anthony Rolfe Johnson, Russell Smythe & Thomas Hampson & Halle Orchestra o.l.v. Kent Nagano
Briljant gedreven en dramatisch urgente interpretatie van de originele versie van vier akten
Billy Budd (Opera In Four Acts (World Premier Performance - December 1, 1951) (1993)
Peter Pears & Orchestra of the Royal Opera House, Covent Garden o.l.v. Benjamin Britten
Fascinerende opname van de eerste uitvoering
Overige in AppleMusic
