Queensland Symphony Orchestra
o.l.v. Andrew Penny
De meningen over Malcolm Arnold (1921-2006) zijn na zijn dood nog even verdeeld als tijdens zijn leven. Sommigen vinden hem geweldig, een ironische symfonische componist wiens gebruik van bewust banaal materiaal hem in de traditie van Mahler en Shostakovich plaatst. Misschien zijn ze beïnvloed door zijn biografie; een tragische geschiedenis van overwerk, depressie en instorting. Anderen vinden het banale gewoon banaal, de muzikale ontwikkelingen simplistisch en de verlatenheid in zijn latere muziek slechts leegheid. Dit getuigt echter van een snobistisch misprijzen voor alles wat de normale muziekliefhebber feitelijk aanspreekt.
Slechts de ultieme snob kan negeren dat Arnold op zijn minst een eersteklas componist van lichte muziek was - een genre gekenmerkt door rechtstreekse uitdrukking, gepolijste orkestratie en bezielde melodische inventiviteit. Een perfect voorbeeld is zijn English dances, twee sets van vier delen, ontstaan toen de componist werd gevraagd iets soortgelijks als Dvoraks Slavische dansen te schrijven en ook gebaseerd op originele melodieën met een volkse klank. Ze hebben iets van de naoorlogse lichtheid en optimisme, geassocieerd met het Festival of Britain uit 1951 waarmee het min of meer samenviel, en gecontrasteerd door nummers met een ontroerende triestheid.
Andrew Penny's Queensland opname, voorbereid volgens adviezen van de componist, vertolkt de dansen in heldere, goed ingeschatte uitvoeringen. De cd omvat alle latere sets van nationale en regionale dansen, Schots, Iers en uit Cornwell en Wales, waarmee Arnolds rappe afdaling in obsessie en wanhoop in kaart wordt gebracht. En zo gaat de discussie verder.
nr = 6353
nr1 = 6
Overige in AppleMusic
Elgar: 3 Bavarian Dances - Chanson De Nuit - Chanson De Matin - Arnold, M.: English Dances (2000)
London Philharmonic Orchestra o.l.v. Sir Adrian Boult
