Conlon Nancarrow
Conlon Nancarrow (1912-1997) werd geboren in de Verenigde Staten en speelde jazztrompet voordat hij officieel muziek ging studeren met Roger Sessions, Walter Piston en Nicholas Slonimsky. Hij werd feitelijk verbannen uit zijn vaderland omdat hij lid was van de Communistische Partij, verhuisde in 1940 naar Mexico-stad en werd Mexicaans staatsburger. Zijn complexe en veeleisende vroege werk werd nauwelijks uitgevoerd en de toenemende geïsoleerdheid in zijn nieuwe thuisland maakte het er nog slechter op. Door Henry Cowells boek kreeg Nancarrow het idee composities te creëren door zijn noten in de pianorollen van mechanische piano's te ponsen. Hierdoor kon hij stukken schrijven die optimaal gebruik maakten van het bereik en geluid van de piano, maar die anders onmogelijk door mensenhanden gespeeld konden worden. Het resultaat was een serie van ruwweg vijftig studies voor de pianola. In de begintijd liep dit enkele decennia voor op elektronische sequenties en resulteerde in een muzikale taal als een cascade, welke invloeden van jazz tot serialisme laat zien, maar uiteindelijk uniek is.
Nancarrows werken voor pianola zijn fascinerend en kunnen individueel als uniek worden beschouwd, maar zoals ook het geval is met componisten van grote symfonische en operacycli, moet het werk in grote hoeveelheden worden beluisterd om er echt vat op te krijgen. Deze vijfdelige cd-set is daarvoor ideaal en het bijbehorende boekwerk van 140 pagina's, geschreven door componisten Charles Amirkhanian en James Tenney, maken het tot een stoomcursus Nancarrow, wiens naam geheel correct (doch luguber) is opgenomen als uitvoerende op de Ampico pianola.
nr = 6343
nr1 = 6
Studies for Player Piano, Vol. III (1984)
Hierdoor kon hij stukken schrijven die optimaal gebruik maakten van het bereik en geluid van de piano, maar die anders onmogelijk door mensenhanden gespeeld konden worden.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
