titel

Janet Baker & Peter Pears
& English Chamber Orchestra
o.l.v. Benjamin Britten

Na het enorme succes van Peter Grimes schreef Britten graag opera's. Met The Rape of Lucretia verraste hij velen door op veel kleinere schaal te schrijven en slechts zes zangers en een kamerorkest te gebruiken. Zijn librettist Ronald Duncan werd bekritiseerd vanwege de 'christelijke omlijsting van het mannen- en vrouwenkoor' in combinatie met de genotzuchtige taal, maar zijn scenario's en poëzie lieten Britten meesterlijke resultaten met zijn kamerensemble behalen.

Het verhaal begint buiten Rome, waar drie legergeneraals debatteren over vrouwen en hun eer. De Etruskische Tarquinius zit vol lust voor Lucretia, de knappe vrouw van de Romeinse generaal Collatinus. Hij reist naar haar huis in Rome, waar hij een bed vraagt om te slapen. Midden in de nacht verkracht hij haar. De volgende dag vertelt Lucretia dit aan haar man en pleegt dan zelfmoord.

Brittens eigen opname heeft vele kwaliteiten. Janet Baker onderstreept met haar sterke vertolking Lucretia's edelmoedigheid en eer en John Shirley-Quirk geeft Collatinus een prachtige waardigheid. Benjamin Luxons Tarquinius is angstaanjagend realistisch en zijn bariton gekleurd met gewelddadige jaloezie en lust. Heather Harper geeft haar rol van het Vrouwenkoor een diepe empathie en ook Peter Pears heeft fraaie momenten: zijn beschrijving in Sprechgesang van Tarquinius die Lucretia's slaapkamer nadert, is vreselijk griezelig. Britten drijft het English Chamber Orchestra tot imponerend spel, zowel in de virtuozere delen, zoals Tarquinius' tocht naar Rome, als tijdens poëtische momenten, vooral als het trio van altfluit, basklarinet en gedempte hoorn de slapende Lucretia wiegen.

nr = 6329

nr1 = 6