London Symphony Orchestra o.l.v. André Previn
De Vijfde symfonie wordt meestal beschouwd als Vaughan Williams' succesvolste symfonie, deels omdat zijn muzikale taal in de jaren '40 tot volle wasdom was gekomen: de combinatie van volksmelodisch idioom en zijn eigen, soms bijna Franse, harmonische vocabulaire werkt overtuigend. Zijn zeer symfonische denkwijze is merkbaar in de terugkerende ideeën die het werk binden. De opening - verstoord en instabiel hoorngeschal en discanten van strijkers - wordt getransformeerd in een landschap van glorieuze kalmte. Vaughan Williams werkte tegelijkertijd aan zijn 'moraliteit' The Pilgrim's Progress en een aantal van die thema's komen in de symfonie voor. Hij was nooit erg gelovig, maar hier lijkt zijn visie er een van religieuze gevoelens, ledereen die zijn geliefde hymnenmelodie Sine nomine (gezongen bij ForAII the Soints) kent, zal getroffen worden door het'Alleluia'daaruit als terugkerend thema. André Previn brengt Vaughan Williams'visie op prachtige wijze in vervulling op deze fraaie opname. Soms overdrijft hij de geschreven instructies nogal (de strijker aan het begin is zonder twijfel zachter dan de piano en het laatste deel veel langzamer dan de metronoom aanduidingen), maar het resultaat is betoverend. De strijkers van het LSO spelen de hoge, aanhoudende melodieën met opmerkelijke zachtheid; er is een echte tederheid en subtiele beheersing, met momenten van doordringend rubato. Hun spinragdraden van geluid contrasteren op onweerstaanbare wijze met de donkere tonen van de houten blazers en de laatste hymneachtige cadensen worden met cachet gespeeld. Symfonie nr. 5 (1943) Ralph Vaughan Williams 1001_6307.html nr = 6307 nr1 = 6 ./1001werk.php?nr=6306 ./1001werk.php?nr=6308 1001 Klassieke uitvoeringen | 1901-1950
|

Symphony No. 5 (1990) Gramophone Monthly Choices 
Vaughan Williams: Symphonies Nos. 5 & 6 (2018) Royal Liverpool Philharmonic Orchestra o.l.v. Andrew Manze Andrew Manze besprak in het nummer van vorige maand zijn diepe en langdurige liefde voor de muziek van Vaughan Williams; dat inzicht werpt hier rijke vruchten af. ⪢ Naar Gramaphone-pagina April 2018 
Vaughan Williams: Symphonies Nos. 5 & 8 (2013) Hallé Orchestra o.l.v. Sir Mark Elder De oratorische finale met percussie brengt gemengde signalen over (een dubbelzinnige viering?) en opnieuw is de balans tussen de zeer uiteenlopende texturen perfect. ⪢ Naar Gramaphone-pagina May 2013 Overige in AppleMusic 
The Lark Ascending, Fantasia On A Theme By Thomas Tallis, Symphony No. 5 (2013) London Philharmonic Orchestra o.l.v. Sir Roger Norrington 
Symphony No. 5, Toward the Unknown Region, Serenade to Music & The Wasps: Overture (2008) Philharmonia Orchestra o.l.v. Sir John Barbirolli 
Symphonies Nos. 5 & 9 (1998) Bournemouth Symphony Orchestra o.l.v. Kees Bakels
|