Jean Pasquier, André Vacellier,
Etienne Pasquier & Olivier Messiaen
Quatuor pour le fin du Temps werd geschreven en voor het eerst uitgevoerd toen Messiaen krijgsgevangene was in Stalag VIIIA en het markeert een omslag in zijn muzikale ontwikkeling, vooral op ritmisch gebied. Maar de omstandigheden waarin het stuk tot stand kwam, waren zonder twijfel essentieel voor de ontvangst. De ongewone première op een ijskoude januariavond in 1941 is een muzikale legende. De half uitgehongerde musici werden in gegrepen stilte door hun medegevangenen beluisterd. Quatuor is geïnspireerd door de levendige beeldspraak uit Openbaringen en bevat een angstaanjagende weergave van de trompetten van de Apocalyps, twee delen die gewijd zijn aan de engel die aankondigt dat er geen Tijd meer is en een meditatieve evocatie van de eeuwigheid om het werk te openen. Dan zijn er de twee'Louanges', elk voor zowel cello als viool: lange lofzangen met melodieën die naar goddelijke hoogte rijzen. Quatuor is een opmerkelijke getuigenis van geloof en hoop in de meest uitzichtloze omstandigheden.
De waarde van deze uitvoering ligt niet alleen in het feit dat Messiaen en Pasquier uit eigen ervaring konden putten; het werkt ook vanuit een andere, vloeiendere, uitvoeringsfilosofie dan andere versies. De componist speelt bijvoorbeeld de herhaaldelijke pianofiguren van 'Louanges' niet als mechanisch, modernistisch gepuf, maar laat het heen en terug vloeien. Opmerkelijk genoeg wordt dezelfde tempoflexibiliteit gebruikt bij de formidabele unisono-ritmes van 'Danse de la fureur.' Messiaens prachtige spel is een vreugde te horen en eventuele losse eindjes worden geheel overschaduwd door de zuivere muzikaliteit van het geheel.
nr = 6292
nr1 = 6
Quatuor pour la fin du Temps (2001)
De ongewone première op een ijskoude januariavond in 1941 is een muzikale legende.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
