St. Petersburg Philharmonic Orchestra
o.l.v. Mariss Jansons
Nadat Rachmaninov Rusland in 1917 had verlaten, componeerde hij tien jaar lang vrijwel niet. Daarna begon hij rustig met het Vierde pianoconcert, Rapsodie op een thema van Paganini en in midden jaren '30 zijn Derde symfonie. Destijds was Rachmaninovs typisch Tchaikovskiaanse romantiek uit de mode en werd de symfonie door de meeste'serieuze'critici afgekeurd. Tegenwoordig kunnen we de originaliteit duidelijker zien. Aan de ene kant is het stuk zwaar nostalgisch (de hoornopening van het langzame deel en harpsolo zijn in Rachmaninovs voortreffelijkste Russische pastorale traditie) maar aan de andere kant is de invloed van de VS - de virtuositeit van Amerikaanse orkesten, Gershwin en zelfs de subversieve ritmische energie van jazz - duidelijk merkbaar. Ook is de grote liedjesschrijver weer terug, met name in het uitgesponnen tweede thema van het eerste deel. Toch is de uiteindelijke indruk die van een complex werk, met verborgen geheimen in het steelse middendeel van de adagio, en resterende opwinding na het blijkbaar verwijderde dansen uit de finale.
Mariss Jansons houdt de extraverte en reflectieve kanten van Rachmaninovs temperament prachtig in evenwicht. Hij is openhartig maar niet sentimenteel, wild en beheerst tegelijk en houdt strakke controle zonder de fantastische vlucht van de symfonie te belemmeren. Hij weet Rachmaninovs melodieën zo te hanteren dat ze een vlucht nemen, zonder dat de kleine frasen binnen de lange, opwaartse lijnen niet meer worden gehoord. Het St. Petersburg Filharmonisch geeft het een Russisch accent en intensiteit, maar ook een bij Russische orkesten in de Sovjettijd ongekende genialiteit en glans.
nr = 6259
nr1 = 6
Symphony No. 3, Op. 44 & Symphonic Dances, Op. 45 (1993)
Aan de ene kant is het stuk zwaar nostalgisch maar aan de andere kant is de invloed van de VS duidelijk merkbaar.
1001 Klassieke uitvoeringen
Gramophone Monthly Choices
Rachmaninov: Symphonies Nos 2 & 3 & Isle of the Dead (2023)
The Philadelphia Orchestra o.l.v. Yannick Nézet-Séguin
De banden tussen de muziek van Rachmaninov en het Philadelphia Orchestra waren duidelijk in de meeslepende eerste set van de cyclus uit 2021; de geest van uitmuntendheid leeft hier net zo goed.
Rachmaninoff in Lucerne - Rhapsody on a Theme of Paganini, Symphony No. 3 (2020)
Behzod Abduraimov & Luzerner Sinfonieorchester o.l.v. James Gaffigan
De piano van Rachmaninov – op zichzelf al een fascinerende trekpleister – en de stijl van Behzod Abduraimov zorgen voor een verbluffende uitvoering.
Overige in AppleMusic
Rachmaninov: Symphony No. 3 - Balakirev: Russia (2015)
London Symphony Orchestra o.l.v. Valery Gergiev
Symphony No. 3, Op. 44, Caprice Bohémien, Op. 12 & Vocalise (2012)
Royal Liverpool Philharmonic Orchestra o.l.v. Vasily Petrenko
