titel

London Symphony Orchestra
o.l.v. André Previn

Carl Orff (1895-1982) studeerde vlak voor de Eerste Wereldoorlog aan de muziekacademie van München, maar toen hij de muziek van Debussy en Schoenberg leerde kennen, verwierp hij de conservatieve opleiding al snel. In de jaren '20 verdiepte hij zich in de werken van 17e-eeuwse meesters als Monteverdi en stichtte een school waar hij zijn progressieve educatieve ideeën over een synthese van beweging, poëzie en muziek ontwikkelde. Deze interesses, gecombineerd met zijn groeiende belangstelling voor de klassieke oudheid, bepaalden zijn muzikale ontwikkeling en in de jaren '30 richtte hij zich vastberaden op het muziektheater. Zijn bekendste compositie Cormino Burana was daar ook voor bestemd, maar is nu vooral in de concertzaal te horen.

De tekst komt uit de collectie van soms schuine 12e-eeuwse Latijnse en Duitse gedichten, geschreven door de monniken van Benediktbeuern. Orff heeft ze in drie delen met thema's natuur, taveerne en liefde ingedeeld. Het werk wordt omlijst door een imposant voorafgaand en afsluitend refrein ter ere van Fortuna, godin van het lot, welke helaas vaak voor commerciële doeleinden is gebruikt.

De simpele, rechtstreekse muzikale taal van Carmina Burana, een mengeling van Stravinskiaanse ritmische geestdriftigheid en passages vol romantische warmte en weelderigheid, werd vanaf de première in Frankfurt meteen door het publiek in het hart gesloten. Op de zeer concurrerende markt onderscheidt deze opname uit midden jaren '70 zich door een topbezetting aan solisten, het dynamische en scherpzinnige dirigeerwerk van André Previn en het London Symphony Orchestra & Chorus, die een muziekervaring afvuren om ongegeneerd van te genieten.

nr = 6256

nr1 = 6