London Symphony Orchestra o.l.v. André Previn
Er hing veel af van Waltons Eerste symfonie. Na een flirt met avant-garde in Fagade werd hij steeds conventioneler met de Portsmouth Point ouverture, het Vioolconcert en het oratorium Belshazzor's Feast. De volgende logische stap was een symfonie, ook als tegengeluid voor de oudere generatie van Elgar en Vaughan Williams. Walton begon in 1931 te componeren, maar miste meerdere deadlines door zijn onsystematische werkwijze. Uiteindelijk stopte hij in 1934 toen hij de eerste drie delen had voltooid, welke volgens hem zelfstandig konden worden uitgevoerd. Het zijn een krachtige, eigenzinnige allegro opening, een stekelig scherzo met aanduiding 'met boosaardigheid'en een'melancholisch'langzaam deel met intens hoogtepunt. Het jaar daarop voegde hij een slotdeel toe, deels fuga en deels processiehymne. De eerste volledige uitvoering was een sensatie in de Britse muziekgeschiedenis. Is de verbinding hoorbaar? De finale is thematisch gekoppeld aan de eerdere delen, maar klinkt al gauw minder geladen. Een vriend van de componist zei: 'Het probleem was dat Willie tussen beide delen van vriendin was veranderd.' En inderdaad was de affaire die de basis vormde van de symfonie - en die Walton later omschreef als 'jaloezie en haat, vermengd met liefde' - in 1933 beëindigd en vervangen door een makkelijkere relatie. Het is een grote verdienste van André Previns klassieke uitvoering uit 1966 (verkrijgbaar als voordelige dubbel-cd met al Waltons concerten) dat de verbinding niet hoorbaar is. Na een eerste deel dat continu een verzengende intensiteit behoudt, een bijtend scherzo en een passioneel langzaam deel, komt een finale die geen moment grip verliest: dit is geen los onderdeel, maar een hoogtepunt. Symfonie nr. 1 (1935) William Walton 1001_6251.html nr = 6251 nr1 = 6 ./1001werk.php?nr=6250 ./1001werk.php?nr=6252 1001 Klassieke uitvoeringen | 1901-1950
|

Symphony No. 1 in B-Flat Minor (1967) Het is simpelweg kolossaal, groots, origineel en ontroerend tot het hoogst mogelijke niveau. John Ireiand Gramophone Monthly Choices 
Walton: Symphony No. 1 & Violin Concerto (2014) Tasmin Little & BBC Symphony Orchestra o.l.v. Edward Gardner * Record of the Month July 2014 * Edward Gardner vestigde zich snel als een belangrijke vertolker van het Britse repertoire. Zijn intense uitvoering van Waltons Eerste symfonie wordt geëvenaard door de toewijding en het inzicht van Tasmin Little in het Vioolconcert. ⪢ Naar Gramaphone-pagina July 2014 Aanbevolen 1001 Uitvoeringen 
Symphony No. 1 (2006) London Symphony Orchestra o.l.v. Sir Colin Davis Uitmuntend gedirigeerd en gespeeld: beste koop met moderne geluidskwaliteit 
Symphony No. 1, Partita (1997) English Northern Philharmonia o.l.v. Paul Daniel Aan te raden voordelige versie, ondanks de galmende akoestiek Overige in AppleMusic 
Symphony No. 1, Cello Concerto, Belshazzar's Feast, Coronation Te Deum, etc. (1999) Royal Scottish National Orchestra o.l.v. Sir Alexander Gibson 
Symphony No. 1 & Violin Concerto (2014) BBC Symphony Orchestra & Edward Gardner
|