Lydia Mordkovitch & Julian Milford
Nadat hij in 1931 zijn Vioolconcert voltooide, wilde de immer grondige Stravinsky zich verder verdiepen in compositie voor viool, vooral in de kamermuziek. Hij was geboeid door het akoestische contrast tussen de pianosnaren die door hamers worden bediend en vioolsnaren die aangestreken of getokkeld worden. Ook wilde hij graag opnieuw schrijven voor de uitstekende violist Samuel Dushkin (voor wie hij het concert had geschreven) en het resultaat was Duo Concertant. In dit werk trachtte hij de lyriek te bereiken zoals omschreven door de pastorale dichters uit de oudheid. Dit wordt vooral duidelijk in de twee eclogen, een Griekse term voor pastorale muziek. Stravinsky noemde hen 'Eglogues'en plaatste hen in het hart van het werk. Deze suite bevat echter zo veel rapsodische vrijheid van uitdrukking dat twee van de andere bewegingen uit een heel andere muzikale wereld stammen. Stravinsky opent met een hartstochtelijk'Cantilène' (waarin twee duidelijke thematische ideeën tegenover elkaar worden gezet) en de vierde beweging'Gigue'is een levendig stuk met de gedrevenheid van een Italiaanse tarantella. De finale'Dithyrambe'verwijst weer naar het Oude Griekenland. Oorspronkelijk was het een gedicht op de god Dionysius. Dit heeft de taal van een fraaie introspectie.
Deze opname heeft de grootste directheid en intimiteit. Lydia Mordkovitch' spel heeft een hartstochtelijke Russische inslag, met een broeierige intensiteit die in de duisterste momenten naar voren komt en de bewegingen met sterke contrasten van elkaar onderscheidt. Haar uitstekende pianist Julian Milford is al even subtiel. Zijn variatie van toon benadrukt de verfijnde nuances en laat het lastigste materiaal vloeiend en beheerst klinken.
nr = 6234
nr1 = 6
Duo Concertant, Suite Italienne, Divertimento, Pastorale, Ballad, Chanson Russe & Dance Russe (1999)
In dit werk trachtte hij de lyriek te bereiken zoals omschreven door de pastorale dichters uit de oudheid.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
