Anne-Sofie Mutter & Philharmonia Orchestra o.l.v. Paul Sacher
Aanvankelijk had Igor Stravinsky zijn bedenkingen over een vioolconcert. Het idee kwam in 1930 van Willy Strecker van Schott, de muziekuitgever die zojuist de rechten van sommig vroeger werk van Stravinsky had overgenomen. Strecker wilde graag dat de componist een stuk schreef voor zijn vriend, de violist Samuel Dushkin maar Stravinsky aarzelde. Nadat hij echter Hindemith had gesproken raakte hij ervan overtuigd dat zijn gebrek aan kennis over het instrument geen bezwaar maar juist een voordeel kon zijn,'aangezien ik dan niet gehinderd word door routineuze technieken.' Dit wordt bewaarheid in het breed uitgespreid akkoord dat alle vier de bewegingen opent en werd beschreven als het 'paspoort'voor het concert. Toen Stravinsky het hem in een restaurant voorlegde, was het Dushkin die terugdeinsde. Hij was ervan overtuigd dat het ver uiteen liggende akkoord niet gespeeld kon worden. Na zijn thuiskomst ontdekte Dushin tot zijn verbazing dat het akkoord wel degelijk mogelijk was en belde hij Stravinsky onmiddellijk op. Hoewel het werk officieel in D groot is, net als concerten van Beethoven, Brahms en Tchaikovsky, is er in Stravinsky's concert geen worsteling tussen solist en orkest. Het werk ligt dichter bij Bach, al strookt het muzikale idioom niet echt met diens harmonieën en wordt de traditionele trage beweging vervangen door twee 'aria's'. Dushkin was geen technische magiër en de kracht van Anne-Sofie Mutters uitzonderlijke opname is dat zij haar virtuositeit niet al te zwaar aanzet. Dé eerste en laatste bewegingen zijn bijzonder energiek maar dit wordt ingekaderd door een werkelijk dialoog tussen de solist en de verschillende secties van het orkest. De lyriek van de tweede 'Aria' is eerder subliem dan sentimenteel en de ondeugende vrolijkheid van het finale 'Capriccio' is onweerstaanbaar. Vioolconcert (1931) Igor Stravinsky 1001_6227.html nr = 6227 nr1 = 6 ./1001werk.php?nr=6226 ./1001werk.php?nr=6228 1001 Klassieke uitvoeringen | 1901-1950
|

Dutilleux / Bartók / Stravinsky: Violin Concertos (2005) Wat de viool betreft, was ik geen volledige beginneling Igor Stravinsky Gramophone Monthly Choices 
Stravinsky: Violin Concerto, etc (2023) Isabelle Faust & Les Siècles o.l.v. François‑Xavier Roth Isabelle Faust, die ons zelfs bekende werken altijd laat horen alsof ze pas ontdekt zijn, bundelt de krachten met een dirigent wiens missie op precies dezelfde manier gedefinieerd zou kunnen worden. ⪢ Naar Gramaphone-pagina April 2023 
Stravinsky, Prokofiev: Concertos (2014) Patricia Kopatchinskaja & LPO o.l.v. Vladimir Jurowski Kopatchinskaja maakt gebruik van een opmerkelijk scala aan strijkstreken en tonale kleurstellingen, waardoor elke aflevering een eigen, levendige identiteit krijgt. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Jan. 2014 Aanbevolen 1001 Uitvoeringen 
The Essential Stravinsky (2002) Lydia Mordkovitch & L'Orchestre de la Suisse Romande o.l.v. Neeme Järvi Levendig en geestig spel van Mordkovitch 
Prokofiev: Violin Concertos Nos. 1 & 2 - Stravinsky: Violin Concerto (1973) Kyung Wha Chung & London Symphony Orchestra o.l.v. André Previn Chung en Previn zijn uitbundig en levenslustig Overige in AppleMusic 
Tchaikovsky: Violin Concerto, Op. 35 - Stravinsky: Les Noces (2016) Patricia Kopatchinskaja & MusicAeterna o.l.v. Teodor Currentzis 
Stravinsky & Brahms: Violin Concertos (2001) Hilary Hahn & Academy of St. Martin in the Fields o.l.v. Sir Neville Marriner
|