Lamoureux Orchestra
o.l.v. Charles Munch
Albert Roussel bevond zich in goed gezelschap toen Serge Koussevitzky hem vroeg een stuk te schrijven voor het vijftigjarige jubileum van het Boston Symphony Orchestra. De andere bijdragen waren onder meer Honeggers Eerste Symfonie, Prokofievs Vierde, Hindemiths Concertmuziek voor strijkers en blazers en Stravinsky's Psalmensymfonie. Roussel was erg ingenomen met het werk en zei na de première: 'Voor zover ik het nu kan inschatten, is dit het beste stuk dat ik ooit heb geschreven.' Het is de populairste van Roussels vier symfonieën en het succes betekende een hernieuwing van de belangstelling voor symfoniecomposities in Frankrijk.
De opening van de eerste beweging is vol opwinding, met stuwende ritmes onder een gesyncopeerde strijkersmelodie. Deze energie contrasteert met de lyrischer delen in deze muziek die geen enkele noot te veel bevat. De hele symfonie is bijzonder bondig met een motto-thema dat de muziek samenhang geeft. De trage beweging begint met een variant van dit thema en heeft een licht Amerikaans accent, alsof Roussel naar Copland had gekjisterd. Het scherzo is licht en dansend terwijl in de finale de gespierde stuwing van de opening terugkeert. Het eindigt met het triomfantelijke motto-thema en is al na 25 minuten afgelopen.
Munch was een van de eerste dirigenten die dit stuk koos en zijn opname heeft een superieure voortgang. Hij heeft het voordeel van een Frans orkest met een Frans geluid, voordat de internationalisering een eind maakte aan nationale tinten. Het koperwerk heeft een heldere vibrato, de toon van de blazers is goed gearticuleerd en de strijkers zijn niet te zoet, zelfs niet wanneer ze expressieve delen spelen. Precies geschikt voor deze symfonie.
nr = 6221
nr1 = 6
Symphonies Nos. 3 & 4 (1965)
... voor het vijftigjarige jubileum van het Boston Symphony Orchestra
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
Mozart: Symphony No. 36 in C Major, K. 425 "Linz"; Symphony No. 40 in G Minor, K. 550 - Roussel: Symphony No. 3 in G Minor, Op. 42 (2011)
New York Philharmonic o.l.v. Leonard Bernstein
Dukas: La Péri - Roussel: Symphony No. 3 in G Minor, Op. 42 (1976)
New York Philharmonic o.l.v. Pierre Boulez
Symphonies Nos. 3 and 4, Bacchus et Ariane & Sinfonietta (1991)
Detroit Symphony Orchestra o.l.v. Neeme Järvi
