titel

Max Raabe, Nina Hagen
& Ensemble Modern
o.l.v. Heinz Karl Gruber

Die Dreigroschenoper (De Driestuiversopera) was het grootste commerciële succes van Weill én de toneelschrijver Bertolt Brecht tijdens hun zesjarige samenwerking. Na meer dan 350 uitvoeringen in de eerste twee seizoenen werd het aangepast voor geluidsfilm en in achttien talen vertaald. Veel van de populaire nummers, vooral'De ballade van Mackie Messer'zijn grote favorieten gebleven.

Die Dreigroschenoper was een moderne bewerking van John Gays 18e-eeuwse Beggar's Opera maar was vooral gericht op een provocatie van de postromantische conventies van de opera. De hoofdrollen werden niet gespeeld door operazangers maar door zingende acteurs uit het gesproken theater, cabaret en operette. Er was geen continu muzikaal drama maar een onderverdeling in afzonderlijke nummers. De orkestrale begeleiding is teruggebracht tot een ensemble van 23 instrumenten, met saxofoon, trompet, percussie, banjo en gitaar en gebruikt idiomen die eerder met populaire muziek worden geassocieerd. Het hele werk is doortrokken van ironie. De provocerende sociale kritiek van Brechts tekst wordt onderstreept door de snijdende kwaliteit van Weills geobsedeerde melodieën.

De definitieve opname van H. K. Gruber is gebaseerd op de nieuwe kritische editie. Niet alleen respecteert de cast Weills oorspronkelijke bedoeling dat het werk gezongen moet worden door begaafde musici en niet gebruld door agressieve acteurs, maar voert dit ook uit zonder expliciet zelfbewustzijn. De instrumentale begeleiding van het Ensemble Modern bruist van uitgelatenheid en uitbundigheid, waardoor dit werkelijk een zeer bijzondere uitvoering is.

nr = 6217

nr1 = 6