Earl Wild & Boston Pops Orchestra o.l.v. Arthur Fiedler
An American in Paris is vrolijke muziek. Gershwin schreef het als opvolger van zijn Rhapsodyin Blue en Pianoconcert. Ook was het zijn eerste stuk voor alleen symfonieorkest. De partituur schreef hij zelf, net als al zijn werk voor de concertzaal sinds de Rhapsody. Tijdens een bezoek aan Parijs componeerde hij een los gestructureerd toondicht over een Amerikaan die door de stad zwerft. Hoewel hij een beetje last van heimwee heeft, zegt hij toch (om Gershwins commentaar bij een uitzending te citeren): Amerika is geweldig! Maar dit is ten slotte Parijs, dus neem het ervan!' Frankrijk wordt vertegenwoordigd door echo's van Debussy, Les Six en Chabrier en vooral door talloze Parijse taxiclaxons. Amerika komt naar voren in een bluesmelodie (gestopte trompet en saxofoons) en een onstuimige charleston. Het stuk is zeker episodisch maar de overgangen zijn vloeiend, de melodieën prachtig en het straalt levenslust en plezier uit. Het is gebruikelijk om An American in Paris uit te voeren met vertraagde lyrische delen en overdreven jazzelementen. Men speelt de stekelige ritmes onder de blues niet als zestienden maar op een springerige manier, men laat de charlestonmelodie swingen en vervormt de bluesachtige mineurtertsen. Gershwin heeft echter wel geweten hoe hij deze details voor klassieke musici had moeten noteren en heeft dat niet gedaan. Arthur Fiedler is een superieure dirigent van lichte muziek. Hij laat zien dat het stuk ook geslaagd is wanneer het rechttoe rechtaan en in een vlot tempo wordt gespeeld. Hij laat de Bostonse musici opgewekt en intuïtief spelen op deze opname die klinkt alsof hij gisteren gemaakt had kunnen zijn. Het resultaat is een onweerstaanbare uitdrukking van (in deze context is de uitdrukking onvermijdelijk) joie de vivre. An American in Paris (1928) George Gershwin 1001_6212.html nr = 6212 nr1 = 6 ./1001werk.php?nr=6211 ./1001werk.php?nr=6213 1001 Klassieke uitvoeringen | 1901-1950
|

Rhapsody in Blue & An American in Paris (2016) Het is geen Beethoven-symfonie, ... het is een humoristisch stuk, zonder plechtstatigheid. George Gershwin in een kranteninterview Gramophone Monthly Choices 
Transatlantic (2019) Cincinnati Symphony Orchestra o.l.v. Louis Langrée De Cincinnati-symfonie heeft een sprankelende vorm in twee versies, één uit een nieuwe kritische editie, van An American in Paris. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Nov. 2019 Aanbevolen 1001 Uitvoeringen 
Rhapsody in Blue - An American in Paris (1958) New York Philharmonic o.l.v. Leonard Bernstein Heel anders dan Fiedler, met een rustiger tempo en een paar jazzy ritmes 
Rhapsody in Blue; an American in Paris (1993) Chicago Symphony Orchestra o.l.v. James Levine Jazzy op Bernsteins manier met een gestroomlijnd orkestraal geluid 
The Essential Collection (Digitally Remastered) (2008) George Gershwin & The Victor Symphony Orchestra o.l.v. Nathaniel Shilkret Een paar weken opgenomen na de première, met de oorspronkelijke taxiclaxons en Gershwin achter de celesta Overige in AppleMusic 
The Americanist (2022) Elizabeth Newkirk 
Gershwin (2017) Anima Eterna Brugge o.l.v. Jos van Immerseel 
Rhapsody in Blue; An American in Paris; Cuban Overture; Lullaby (1987) Katia Labèque, Marielle Labèque & Cleveland Orchestra o.l.v. Riccardo Chailly
|