Tito Gobbi & Victoria de los Angeles & Orchestra of the Rome Opera House o.l.v. Gabriele Santini
Het is betreurenswaardig dat Puccini maar één komische opera schreef, en dan nog als laatste deel van een trilogie eenakters, II trittico, die in 1918 te New York in première ging. Was hij geïntimideerd door de bijna volmaakte Falstaff van Verdi? Dit was onterecht aangezien Gianni Schicchi in alle opzichten geslaagd is, met meesterlijke muzikale karakteriseringen en een feilloze komische timing. De scène waarin Schicchi zich uitgeeft voor de overleden Bouso Donati en diens fortuin nalaat aan zichzelf in plaats van aan de inhalige familieleden van de rijke koopman, wordt Soms gezien als het laatste werk in de grote buffa-traditie die de Italiaanse komische opera tweehonderd jaar domineerde. Puccini werkte graag op het gemoed en besteedde de helft van Gianni Schicchi aan Schicchi's dochter Lauretta die tot over haar oren verliefd is op Rinuccio, de neef van de overleden koopman.'O mio babbino caro', waarin Lauretta smeekt om het huwelijk mogelijk te maken is een waar succesnummer. Dat het belangrijkste lied wordt gezongen door de dochter van de laaggeboren Schicchi onderstreept Puccini's mening dat de hogere klassen bar weinig begrijpen van ware gevoelens. Niemand heeft de rol van Gianni Schicchi zo goed vertolkt als Tito Gobbi. Hij bekijkt de kibbelende familieleden rondom het sterfbed met een kalme blik en legt grote tederheid in zijn verhouding tot Lauretta. Victoria de los Angeles zingt 'O mio babbino caro' met hartveroverende charme, haar stem licht en luchthartig met liefde voor Carlo del Monte's stijlvolle Rinuccio. De op geld beluste familieleden vormen een glorieuze galerij van groteske zang. Gianni Schicchi (1918) Giacomo Puccini 1001_6141.html nr = 6141 nr1 = 6 ./1001werk.php?nr=6140 ./1001werk.php?nr=6142 1001 Klassieke uitvoeringen | 1901-1950
|

Gianni Schicchi, etc (2004) Het is betreurenswaardig dat Puccini maar één komische opera schreef 1001 Klassieke uitvoeringen Overige in AppleMusic 
Gianni Schicchi (1994) Roberto Alagna & Mirella Freni & Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino o.l.v. Bruno Bartoletti 
Gianni Schicchi (1983) Magda Kalmár, György Melis, Dénes Gulyás o.l.v. János Ferencsik 
Il Trittico (1962) Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino o.l.v. Lamberto Gardelli 
Il trittico (1999) Angela Gheorghiu & Roberto Alagna & London Symphony Orchestra o.l.v. Antonio Pappano 
Il Trittico (2005) New Philharmonia Orchestra o.l.v. Lorin Maazel
|