London Philharmonic Orchestra
o.l.v. Sir Adrian Boult
Na het succes van A Seo Symphony werd Vaughan Williams door zijn collega George Butterworth aangemoedigd om een complete symfonie zonder tekst te schrijven. De componist riep vervolgens de essentie van Londen op zonder een specifiek programma. Zijn ambitie was muziek die 'op zichzelf expressief is en staat of valt als 'absolute' muziek'. Toch is er een muzikaal beeld van grandeur en kalmte, wellicht beeldt dit de brede Theems uit, met als authentieke toets het klokgelui van de Big Ben door harpharmonieën. In deze kalmte barst een nieuw idee in het allegro uit, een vernietigend chromatisch thema dat op iets uiterst negatiefs wijst. Kort na de opwekkende mars volgen levendige ontwikkelingen. Dit gaat voort in het langzame deel 'Bloomsbury Square on a November Afternoon'. Zoals Haydn straatventers opriep in zijn 'London Symphony', zo gebruikt Vaughan Williams de uitroepen van een lavendelverkoper en de geluiden van passerende koetsen als menselijke noot. Na de suggestie van mondharpmuziek in het scherzo, eindigt het werk met een neerslachtige epiloog, geïnspireerd door de slotwoorden van H.G. Wells' roman Tono-Bungay, 'De rivier gaat voorbij, Londen gaat voorbij, Engeland gaat voorbij.'
Boult geeft een zeer theatrale uitvoering met het LPO. Terwijl de muziek aanzwelt tot het eerste allegro ontstaat er een angstaanjagende sfeer die later terugkeert met huiveringwekkende sul ponticello strijkers en woest koperwerk. Boult brengt de agressie van de opening in evenwicht met momenten van grandeur en schoonheid. Geen enkele andere opname evenaart zijn sublieme expressie in het trage deel en de epiloog.
nr = 6102
nr1 = 6
Symphony No. 2 "A London Symphony" & Partita (2013)
Wij allen hebben toch vormen van muzikale uitdrukking die zuiveren?
Vaughan Williams, Who Wants the English Composer?
Gramophone Monthly Choices
Vaughan Williams: A London Symphony (Symphony No. 2) (2017)
BBC Symphony Orchestra o.l.v. Martyn Brabbins
Een prachtige aanvulling op de catalogus van zowel het werk als van Martyn Brabbins, zonder twijfel een van de meest scherpzinnige pleitbezorgers van het Britse repertoire van vandaag.
Aanbevolen 1001 Uitvoeringen
A London Symphony, Symphony No.8 in D minor (1993)
Royal Liverpool Philharmonic Orchestra o.l.v. Vernon Handley
Uitstekend en hartverwarmend gespeeld
Vaughan-Williams: London Symphony & Butterworth: The Banks of Green Willow (2001)
London Symphony Orchestra o.l.v. Richard Hickox
Verrukkelijke opname van de oorspronkelijke versie. 'Hickox en de LSO reageren met een onblusbare geest, genereuze flexibiliteit en tedere genegenheid die passen bij de bewonderenswaardig ambitieuze inspiratie van VW op een T, en het geluid van Chandos is groots en gedurfd. Simpel gezegd: een essentiële aankoop voor iedereen die ook maar enigszins geïnteresseerd is in Britse muziek' Gramophone album van het jaar 2001