Orchestra dell' Accademia Nazionale
di Santa Cecilia
o.l.v. Vittorio de Sabata
Van Debussy's laatste drie orkestwerken - alle drie balletten - is dit de enige die hij zelf voltooide. Het was zijn enige opdracht van de grote Russische impresario Diaghilev, met een choreografie van Nijinski. De eerste uitvoering was geen groot succes en het stuk raakte in de vergetelheid tot in de jaren '50, toen de technische elementen een lichtend voorbeeld werden voor de Europese avant-garde, geleid door Pierre Boulez. Het fiasco lag waarschijnlijk aan twee factoren. Het werd in de schaduw gesteld door de aanstootgevende première van Stravinsky's Sacre du Printemps twee weken later, ook met choreografie van Nijinski en gedirigeerd door Pierre Monteux. Bovendien was het kort, met slechts drie dansers en was de plot nogal schamel en mal. Het begint bij zonsondergang in een tuin waar een jongeman en een meisje naar een kwijtgeraakte tennisbal zoeken. Ze spelen spelletjes die steeds erotischer worden tot een tweede tennisbal aan hun voeten landt en de betovering verbreekt, waarna zij wegrennen in de nacht.
Misschien werkte de ingehouden aard van de muziek, met ongrijpbare melodieën en texturen, ook niet mee. Het heeft een bijzonder raadselachtige opening voordat de spelletjes beginnen en flarden van thema's wervelen rond, wijken naar de achtergrond om plotseling weer naar voren te razen, maar krijgen pas de volle aandacht in een uitzinnige wals op het einde.
Al had Victor de Sabata nooit meer een voet in een opnamestudio gezet, dan nog zou deze versie (de eerste die ooit uitkwam) hem een plaats onder de groten geven. Zijn gevoel voor tempo in de potentieel fragmentarische partituur is absoluut feilloos. Hij brengt alle lijnen in evenwicht zodat de schoonheid en richting van het stuk tot hun recht komen.
nr = 6096
nr1 = 6
Jeux - Poème Dansé, L.126 (2019)
Het was zijn enige opdracht van Diaghilev, met een choreografie van Nijinski
1001 Klassieke uitvoeringen
Gramophone Monthly Choices
Claude Debussy: Jeux, Nocturnes, Prélude à l'aprés midi d'un faune (2018)
Les Siècles o.l.v. François-Xavier Roth
Een schitterende aanvulling op Harmonia Mundi's fascinerende Debussy-overzicht, waarin François-Xavier Roth en zijn historische instrumentenspelers de schoonheid en het mysterie van de muziek vastleggen.
Stravinsky: Petrushka Debussy: Jeux. Prélude à L’après-midi d’un faune (2024)
Orchestre de Paris o.l.v. Klaus Mäkelä
Klaus Mäkelä rechtvaardigt de lof zo vroeg in zijn carrière opnieuw met een onthullende Petroesjka, rijk aan spannende karakteriseringen, gevangen in weelderig geluid.
Overige in AppleMusic
Jeux, Khamma & Le martyre de Saint-Sébastien (1991)
Rotterdam Philharmonic Orchestra o.l.v. James Conlon
Strauss: Also sprach Zarathustra - Debussy: Jeux (2023)
London Symphony Orchestra o.l.v. François-Xavier Roth