BBC Philharmonic o.l.v. Edward Downes
Reinhold Glière (1875-1956) was een overlever en hield de grote romantische traditie tot in het Sovjettijdperk levend. Rond 1950 schreef hij muziek die in 1895 niet had misstaan. Zijn populariteit werd beloond met het voorzitterschap van de Bond van Sovjet Componisten en benoeming tot Volkskunstenaar van de U.S.S.R. in een tijd dat de avontuurlijkere Prokofjev en Shostakovich niet veilig waren. Zijn balletpartituren uit zijn Sovjetperiode drongen ook tot de rest van de wereld door, met name De Klaproos uit 1927.
Echter in het eerste decennium van de eeuw, toen romantiek nog modieus was, begon hij aan een grootschalige symfonie, die net zozeer geïnspireerd was op Wagners Siegfried als op Rimsky-Korsakov en Scriabin. De enorme programmatische structuur van bijna tachtig minuten vertelt het verhaal van een krijgsheld uit de tijd van de Russische kerstening, llya van Murom. De muziek is toepasselijk episch, dynamisch en weelderig. Zelfs al is het lange, trage deel met vogelzang overduidelijk gepikt van Scriabins Divin Poème, toch bevat de symfonie als geheel vele memorabele melodieën.
Net als Rachmaninovs Tweede Symfonie, werd Glière's Derde lang uitgevoerd met grote weglatingen. Hij werd tot minder dan de helft van zijn lengte teruggebracht en opnieuw gearrangeerd door de onverbeterlijke Stokowsky. Edward Downes' opname was echter cruciaal voor het eerherstel van de oorspronkelijke lengte en Glière's ware reputatie. Het spel en de opname zijn gewoonweg spectaculair, waarbij de weelderige Andante zich net zo loom ontwikkelt als de finale 'Heldendaden en Verstening' dramatisch is.
nr = 6087
nr1 = 6
Symphony No. 3 (1991)
De muziek is toepasselijk episch, dynamisch en weelderig.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
Symphony No. 3 ('Ilya Muromets'); Cello Concerto (2012)
Royal Philharmonic Orchestra o.l.v. Harold Farberman
