John Ogdon
Rachmaninov werkte meestal aan grootschalige projecten maar in kleine, zelfstandige karakterstukken kwam hij het best tot zijn recht. Twee delen Études-tableaux (op. 33 en 39) koppelen technische en muzikale uitdagingen aan een indringend poëtisch inzicht. Hoewel deze werken nogal technisch zijn en ideeën verkennen die in bepaalde pianofiguraties zijn geworteld, zijn ze vooral karakterstukken, vandaar de 'tableaux' (plaatjes) uit de titel. Het zijn echter geen plaatjes zoals bij Mussorgsky. Rachmaninov hield zijn inspiratiebronnen meestal voor zichzelf maar ook al zijn er geen bruisende beekjes, overtrekkende stormen of kwinkelerende vogeltjes, toch onthulde Rachmaninov zijn buitenmuzikale inspiratie van vijf van de etudes aan de Italiaanse componist Ottorino Respighi, die ze orkestreerde. Het narratieve deel van deze stukken is eerder suggestief dan letterlijk, hoewel de muziek daardoor niet aan emotionele kracht inboet.
Veel pianisten voeren afzonderlijke delen van de études-tobleaux meesterlijk uit maar er zijn weinige die de bundels in hun geheel hebben opgenomen. De beste complete opname is van de Britse pianist John Ogdon. Deze stamt uit zijn toptijd rond 1971 (voor Ogdons ziekte en niet te verwarren met de slechte opname uit 1988 die nooit uitgebracht had moeten worden) en vormt een hoogtepunt uit zijn opgenomen werk. Ogdon voert het meest complexe en lastige pianowerk met schijnbare nonchalance uit. Toch speelt hij met een vurige dramatiek en intensiteit die conservatievere pianisten missen. Niet elk detail komt even helder uit de verf maar hij weet feilloos de essentie van elk stuk te treffen.
nr = 6085
nr1 = 6
Rachmaninov: Etudes Tableaux, Op. 33 & Op. 39 / Busoni: Piano Works (1971)
Ogdon voert het meest complexe en lastige pianowerk met schijnbare nonchalance uit.
1001 Klassieke uitvoeringen
Niet (meer) in Apple Music
Gramophone Monthly Choices
Rachmaninoff: Études-tableaux, Op. 39 & 6 Moments musicaux, Op. 16 (2016)
Boris Giltburg
* Record of the Month June 2016 *
Het goed gekozen overzicht van Rachmaninovs solowerken door deze zeer begaafde pianist onthult een opmerkelijk instinct om tot de kern van de muziek van de componist door te dringen en deze vervolgens tot de zijne te maken.
Rachmaninov: Piano Concerto No. 2 in C Minor, Op. 18 & Études-tableaux, Op. 33 (2017)
Boris Giltburg & Royal Scottish National Orchestra o.l.v. Carlos Miguel Prieto
Dat zulke bekende muziek zo opwindend kan klinken, getuigt zowel van de blijvende aantrekkingskracht van het werk als van het talent van de solist.
Rachmaninoff: Études-tableaux (2018)
Steven Osborne
Deze opmerkelijke pianist loodste Gramophone-lezers vorige maand door de partituur en wekte zo onze eetlust op voor een uitvoering van diepzinnige, individuele reflectie: hij stelt niet teleur.
Rachmaninov: Études‑tableaux (2023)
Nikolai Lugansky
De Rachmaninov-opnames van Nikolai Lugansky bestrijken zijn hele carrière, en zijn aangeboren gevoel voor de componist wordt op voortreffelijke wijze gerealiseerd in de volledige Études-tableaus, een werkelijk indrukwekkende bijdrage aan de catalogus.
Overige in AppleMusic
Piano Sonatas, Preludes, Études-Tableaux, Variations on a Theme by Corelli & Nocturnes (2002)
John Ogdon
De 1988-versie die niet uitgegeven had mogen worden
