Berliner Philharmoniker
o.l.v. Herbert von Karajan
Sibelius' eigenzinnige stijl komt het onverbiddelijkst tot uitdrukking in de Vierde Symfonie. Alle elementen van nationalistische retoriek, melodie en kleur waarmee hij zo veel lof oogstte, ontbreken hier. Persoonlijke problemen en desillusie met de wereld zogen hem in een zwart gat van introspectie. De Vierde is zo anders dan de contemporaine composities dat hij zelfs nu nog verwarrend is voor een luisteraar die Sibelius' idioom niet kent. Hoewel Sibelius de associaties met het landschap van Oost-Finland resoluut afwees, zal de muziek bij veel luisteraars beelden oproepen van de natuur tijdens een barre winter met kale takken die tegen een dreigende hemel afsteken.
Von Karajans imago als maestro die zich richt op gladde vertolkingen van het standaard repertoire lijkt mijlenver verwijderd van dit antikosmopolitische werk maar feitelijk was dit een van de weinige composities die hem zeer aangrepen. Bovendien is het niet gezegd dat Sibelius van mening was dat uiterlijke volmaaktheid de verwezenlijking van innerlijke betekenis in de weg stond. Over Von Karajans eerdere monoopname schreef Sibelius: 'Vooral zijn geweldige artistieke lijn en de innerlijke schoonheid van de interpretatie van de Vierde Symfonie heeft een diepe indruk op mij gemaakt.' Uiteraard werd de onderhavige opname (die na een concert in Helsinki ter ere van de honderdste geboortedag van de componist werd gemaakt) gezien als te mooi. Sibelius' biograaf Robert Layton vergeleek de vertolking aanvankelijk met 'het Finse landschap bezien door de ramen van een limousine... Wat ik later pas onderkende was een diepe bezieling. Het gevoel dat er een barrière staat tussen de muziek en de luisteraar is compleet verdwenen.'
nr = 6083
nr1 = 6
Symphonies Nos. 4-7, The Swan of Tuonela & Tapiola (1999)
Alle elementen van nationalistische retoriek, melodie en kleur waarmee hij zo veel lof oogstte, ontbreken hier.
1001 Klassieke uitvoeringen
Gramophone Monthly Choices
Sibelius: Symphonies Nos. 1 & 4 (2013)
Minnesota Orchestra o.l.v. Osmo Vänskä
De passie en de reikwijdte van de 1e symfonie zijn elektrisch, en evenaren Berglunds klassieke Helsinki-versie en overtreffen zelf de versies van Järvi en (durf ik het te zeggen) Sir Colin Davis.
Sibelius: Complete Symphonies (2022)
Oslo Philharmonic Orchestra o.l.v. Klaus Mäkelä
Dit is een buitengewoon debuut van een opmerkelijke jonge dirigent; Klaus Mäkelä biedt ons een absoluut meeslepende reis door de symfonieën van Sibelius.
Overige in AppleMusic
