Berliner Philharmoniker o.l.v. Claudio Abbado
In februari 1901 bezweek Mahler bijna aan een zware bloeding. Nadat hij deze crisis had overleefd, nam hij zich voor om een nieuwe, eigen stijl te ontwikkelen van een grotere contrapuntische complexiteit. Die zomer begon hij aan de Vijfde Symfonie. Mahler verliet zijn intrigerende synthese van lied en symfonie niet. Aan het begin van de finale citeert hij zijn Wunderhorn-Weó ('Lob des hohen Verstandes') en in het beroemde adagietto keert hij terug naar de muziek van zijn Rückertlied 'Ich bin der Welt abhanden gekommen'. Maar de Vijfde en diens twee opvolgers vormen een trilogie van puur orkestrale muziek waarin de texturele rijkdom en diversiteit een nieuwe dimensie toevoegt aan Mahlers toch al krachtige, expressieve stem.
De Vijfde bestaat uit drie delen, waarvan de eerste en derde thematisch verbonden zijn. Ze flankeren een massief, centraal scherzo. De opening is een zwaarmoedige dodenmars terwijl het tweede deel wel triest is maar tegen het einde toch een glimp van triomf laat zien. Aangezien men het Adagietto nu ziet als liefdesverklaring aan zijn geliefde Alma (die Mahler in november ontmoette), speelt men het nu tederder en vloeiender dan voorheen. In de finale is een overdreven drukke contrapuntiek te horen die uitmondt in een volledige doorbraak van de triomf die aan het eind van de tweede beweging al aangekondigd werd. De Vijfde is in de afgelopen decennia een van de grote orkestrale paradepaardjes geworden, wat soms ten koste gaat van de expressiviteit van dit werk. Claudio Abbado en de Berliner Philharmoniker spelen net zo flitsend en zwierig als anderen maar brengen een gevoelvolle, verbeeldingsrijke interpretatie die blijft boeien. Symfonie nr. 5 (1902) Gustav Mahler 1001_6006.html nr = 6006 nr1 = 6 ./1001werk.php?nr=6005 ./1001werk.php?nr=6007 1001 Klassieke uitvoeringen | 1901-1950
|

Symphony No. 5 (1993) [de Vijfde] opent met een veelbelovende toekomstvisie op kunst, zowel voor Mahler als voor ons. Max Kalbeek (1905) Gramophone Monthly Choices 
Mahler: Symphony No. 5 (2018) Düsseldorf Symphony Orchestra o.l.v. Adam Fischer Deze Mahler-cyclus ontwikkelt zich tot een waarlijk prachtige cyclus; deze Vijfde heeft alle kenmerken die we al van Adam Fischer hebben gezien: briljant musiceren. ⪢ Naar Gramaphone-pagina July 2018 
Mahler: Symphony No 5 (2023) Montreal Symphony Orchestra o.l.v. Rafael Payare Rafael Payare en zijn Montreal Symphony-spelers bieden een lezing van Mahlers Vijfde van intensiteit en rijke orkestrale verkenning, een echte mijlpaal in hun voortdurende samenwerking. ⪢ Naar Gramaphone-pagina June 2023 
Mahler: Symphony No. 5 (2018) Swedish Radio Symphony Orchestra o.l.v. Daniel Harding Het bewijs dat het Zweedse RSO in topvorm is onder leiding van Daniel Harding, die een schitterende uitvoering geeft van deze populaire en grote symfonie. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Nov. 2018 Aanbevolen 1001 Uitvoeringen 
Symphony No. 5 & Rückert-Lieder (1970) New Philharmonia Orchestra o.l.v. Sir John Barbirolli Een geliefde opname; treffende karakterisering, weloverwogen tempi 
Symphony No. 5 (1999) Bayerischen Rundfunks o.l.v. Rafael Kubelik Een liveopname met veel karakter en spanning (uit de film) 
Symphonies No. 1 & 5 (2007) Radio-Sinfonie-Orchester Frankfurt o.l.v. Eliahu Inbal Een prikkelende, onderzoekende en ongewone opname. Het Adagietto duurt langer dan elf minuten Overige in AppleMusic 
Symphony No. 5 in C-Sharp Minor (1996) Berliner Philharmoniker o.l.v. Herbert von Karajan 
Symphony No. 5 (1971) Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Bernard Haitink 
Symphony No. 5 (Live) (2008) Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Mariss Jansons 
Symphony No. 5 (2023) Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Fabio Luisi
|