Wiener Philharmoniker o.l.v. Leonard Bernstein
Sibelius' symfonie in E klein was zijn eerste werk dat hij zelf de status van symfonie wilde geven. Het was een bewuste poging om met zijn primitivistische muziek die in zijn land weerklank vond een internationaal publiek te vinden. Tsjaikovski lijkt een model te zijn, vanwege diens abstract werk op basis van rapsodisch materiaal (de 'Pathétique' werd in 1894 en 1897 uitgevoerd in Helsinki), net als Borodin. De Eerste Symfonie was het hoogtepunt van het allereerste concert van Leonard Bernstein buiten de Verenigde Staten (in Montreal) en was ook prominent in zijn laatste seizoen. Hij dirigeert dit stuk op een zeer subjectieve, enigszins ouderwetse manier, waarbij hij een intense sonoriteit aanwendt en elke frase nadrukkelijk vormgeeft, alsof hij zo van de invloed van de Russische meesters wil getuigen. Waar de jeugdige maestro elk mogelijk verzet terzijde schoof met onweerstaanbare, manische energie, zo zet de oudere Bernstein het stempel van zijn bovenmaatse persoonlijkheid op elke frase, waardoor het werk nog meer het zijne wordt. Deze opname is samengesteld uit verschillende live-uitvoeringen en is energieker dan welke andere Sibelius op cd dan ook. Wellicht is het niet altijd prettig om de meeslepende slotmelodie zo zwaar aangezet te beluisteren maar het spel is fenomenaal aangezien Weense musici deze grote intensiteit en betrokkenheid alleen bieden aan hun favoriete gastdirigent. In de afgelopen tijd plaatst men deze symfonie in steeds mindere mate in de Slavische traditie en wendt men snellere tempi aan omdat het toch ook de muziek van een jonge man is. Bernstein geloofde echter eerder in een flamboyante benadering dan in een gereconstrueerde, historische nauwkeurigheid. Symfonie nr. 1 (1899) Jean Sibelius 1001_5198.html nr = 5198 nr1 = 5 ./1001werk.php?nr=5197 ./1001werk.php?nr=5199 1001 Klassieke uitvoeringen | 1851-1900
|

Bernstein Conducts Sibelius, Elgar & Britten (2004) Deze opname is fascinerend door de magnetische kracht van de identificatie van de dirigent met de muziek. James Hepokoski in het cd-boekje Gramophone Monthly Choices 
Sibelius: Symphonies Nos. 1 & 3 (2020) Royal Philharmonic Orchestra o.l.v. Owain Arwel Hughes De betoverende klankwereld van Sibelius wordt met volle kracht en schoonheid naar voren gebracht door Owain Arwel Hughes en de RPO op dit prachtige album van het Rubicon-label. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Nov. 2020 
Sibelius: Symphonies Nos. 1 & 4 (2013) Minnesota Orchestra o.l.v. Osmo Vänskä De passie en de reikwijdte van de 1e symfonie zijn elektrisch, en evenaren Berglunds klassieke Helsinki-versie en overtreffen zelf de versies van Järvi en (durf ik het te zeggen) Sir Colin Davis. ⪢ Naar Gramaphone-pagina August 2013 
Sibelius: Symphony No. 1 & En Saga (2019) Gothenburg Symphony Orchestra o.l.v. Santtu-Matias Rouvali De jonge dirigent Santtu-Matias Rouvali van het Gothenburg SO is de meesterbrein achter een aantal werkelijk opwindende Sibelius-stukken, uitgevoerd met een meeslepende drive en aandacht voor detail. ⪢ Naar Gramaphone-pagina March 2019 
Sibelius: Complete Symphonies (2022) Oslo Philharmonic Orchestra o.l.v. Klaus Mäkelä Dit is een buitengewoon debuut van een opmerkelijke jonge dirigent; Klaus Mäkelä biedt ons een absoluut meeslepende reis door de symfonieën van Sibelius. ⪢ Naar Gramaphone-pagina April 2022 Aanbevolen 1001 Uitvoeringen 
Symphonies Nos.1 - 4 (2013) London Symphony Orchestra o.l.v. Anthony Collins Een klassieker zonder franje uit de jaren '50, van de eerste internationaal uitgebrachte symfoniecyclus 
Symphonies Nos. 1 and 4 (1997) Lahti Symphony Orchestra o.l.v. Osmo Vänskä Een soepele, transparante versie die aan Sibelius' metronoomaanwijzingen vasthoudt Overige in AppleMusic 
Symphonies 1, 2, 3 & 5 (2009) Oslo Philharmonic Orchestra o.l.v. Mariss Jansons 
The Symphonies & Tone Poems (2007) Gothenburg Symphony Orchestra o.l.v. Neeme Järvi
|