titel

Berliner Philharmoniker o.l.v. James Levine

Dukas (1865-1935) was een laatbloeier. Hij was al zesentwintig toen hij in 1891 de ouverture Polyeucte schreef, zijn eerste grote werk. Zijn laatste werk, afgezien van een paar trivia, was het ballet (of poème dansée, zoals hij het noemde) La Pén, dat in 1912 verscheen. Bijna alle muziek die hij buiten deze 21-jarige periode schreef voldeed niet aan zijn strenge normen en werd door hem vernietigd, hoewel hij sommige stukken aan zijn muzikale vrienden voorlegde. Daardoor staat hij voornamelijk bekend als docent, met leerlingen als Messiaen, Rodrigro en Duruflé, en als componist van één symfonie, één monumentale pianosonate en één opera: Ariane et Barbe-bleue. En uiteraard van een van de populairste stukken in het orkestrepertoire: l'apprenti sorcier (De Tovenaarsleerling).

Dit is een kort toondicht of symfonisch scherzo met een verhaallijn uit een ballade van Goethe. In het verhaal maakt de leerling misbruik van zijn meesters afwezigheid door een bezem te betoveren die vervolgens zijn corvee overneemt en water uit de put haalt. Maar hij weet niet hoe hij de bezem een halt moet toeroepen en wanneer hij de bezem in tweeën splijt, verdubbelen zijn problemen zich. Een rampzalige overstroming wordt afgewend door de thuiskomst van de tovenaar die zijn leerling op staande voet ontslaat. Hoewel deze compositie van Paul Dukas vanaf de eerste uitvoering populair was, werd hij in 1940 wereldberoemd toen Mickey Mouse de rol van de leerling speelde in de Disneyfilm Fantasia.

In deze opname wordt de prachtige orkestratie virtuoos uitgevoerd door het Berliner Philharmoniker. James Levine zorgt dat elke nuance tot zijn recht komt in de onverbiddelijke opbouw van het stuk.Toch komt De Tovenaarsleerling door de vaart en lichtvoetigheid ook uit de verf als echte scherzo.

nr = 5191

nr1 = 5