titel

Felicity Lott Jéröme Pruett
& Belgian National Opera
o.l.v. Sylvain Cambreling

Als componist teerde Charpentier, leerling van Massenet, op een eenmalig succes. Het kostte hem zeven jaar om de eerste van zijn twee opera's te schrijven en van 1913 tot zijn dood in 1956 afficheerde hij zichzelf als componist zonder noemenswaardige productie.

In theorie klopt er niets aan zijn enige succesnummer. Louise is geënt op het sociaal realisme van bijvoorbeeld Émile Zola, met een heldin uit de arbeidersklasse die hunkert naar een ander leven dan dat van haar plichtsgetrouwe maar bekrompen ouders. Uiteraard loopt Louise weg met haar minnaar Julien. Maar waar naartoe? Naar een denkbeeldig Parijs waar kunstenaars en modellen rondhangen in het artistiekerige Montmartre, middelpunt van die andere fin-de-sièclestijl, het symbolisme. De muziek is al even eclectisch, met echo's van Berlioz, Wagner, Gounod en Massenet.

Toch is Louise op het podium meer dan de som der ongelijksoortige delen. Charpentier schrijft fraaie, dramatische muziek voor zijn buitenscènes, vooral wanneer Louise in het derde bedrijf tot muze van Montmartre wordt gekroond. Zijn melodieuze begaafdheid komt tot volle bloei in 'Depuis Ie jour', een van de beroemdste aria's van de laat-19e-eeuwse Franse opera.

Felicity Lott is een overtuigende Frangaise in de titelrol en articuleert elk woord glashelder. Mocht ze weinig overgave betuigen in het bedrijf met de bohemiens, dan compenseert ze dat in 'Depuis Ie jour' met een ontroerende mengeling van pathos, hunkering en een suggestie van lome wellust. Jéröme Pruett is een vurige Julien, gespierder dan normaal, en Sylvain Cambreling geeft het werk een toepasselijk Frans tintje.

nr = 5180

nr1 = 5