London Symphony Orchestra o.l.v. Leopold Stokowski
Tot de eerste uitvoering van L'après-midi (zoals het werk bekendstaat) was Debussy slechts een beperkt succesvol componist. Hij had de prestigieuze Prix de Rome gewonnen en door zijn strijkkwartet en de cantate La damoiselle élue begon hij bekender te raken onder het grote publiek. L'après-midi, met het verleidelijke orkestrale palet en de soepele, maar strikt gecontroleerde vorm, was echter zijn eerste echt grote succes. Een criticus die het werk beschreef als '.. .een curieuze fantasie, vol van onduidelijke harmonieën en vluchtige frasen,' snapte niet waar het om ging. Debussy's eigen beschrijving van het werk zegt in feite alles: 'De muziek van deze prelude is een uiterst vrije illustratie van Mallarmé's schitterende gedicht. Onder geen beding beweert ze een synthese ervan te zijn. Ze bevat een opeenvolging van scènes waarin we de wensen en dromen van de faun in de warmte van de namiddag aan ons voorbij zien trekken. En dan, vermoeid door het achtervolgen van bange nimfen en najaden, valt hij in slaap, een slaap waarin hij eindelijk zijn machtdromen in de universele Natuur kan verwezenlijken.' De lome opening met de fluit is een van de bekendste passages in de klassieke muziek en de rustige, pulserende begeleiding in de climax roept het beeld op van zinderende hitte en een geïdealiseerd landschap. Stokowski was met zijn scherpe gevoel voor orkestrale kleuren altijd al de ideale dirigent voor L'après-midi, en deze opname, gemaakt met een door hemzelf samengesteld orkest, wordt gekenmerkt door uitermate expressief spel van de blaasinstrumenten, en met name de fluit van Julius Baker. Wat deze opname met name betoverend maakt, is Stokowski's flexibele ritme - de muziek wordt niet beteugeld door de tirannie van maatstrepen, totdat de gong van de antieke cimbalen het werk tot een einde brengen. Prélude à L'après-midi d'un faune (1894) Claude Debussy 1001_5174.html nr = 5174 nr1 = 5 ./1001werk.php?nr=5173 ./1001werk.php?nr=5175 1001 Klassieke uitvoeringen | 1851-1900
|

Nocturnes - Iberia - Clair De Lune - Prelude à L'apres-Midi d'un Faune (2000) De moderne muziek ontwaakte met L'après-midi d'un faune Pierre Bouiez Gramophone Monthly Choices 
Escales – French Orchestral Works (2020) Sinfonia of London o.l.v. John Wilson * Record of the Month February 2020 * Album na album bewijst onze coverartiest John Wilson zijn opmerkelijke vermogen om meeslepende optredens van opmerkelijke spelers te inspireren; dit album met Franse muziek is een verbluffend genot. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Feb. 2020 
Debussy: Images & Prélude à l'après-midi d'un faune (2020) Hallé Orchestra o.l.v. Sir Mark Elder Deze rijkelijk vervaardigde orkestmuziek vindt perfecte vertolkers in Mark Elder en zijn fantastisch klinkende Hallé, het Manchester-ensemble in briljante, glinsterende vorm. ⪢ Naar Gramaphone-pagina August 2020 
Stravinsky: Petrushka Debussy: Jeux. Prélude à L’après-midi d’un faune (2024) Orchestre de Paris o.l.v. Klaus Mäkelä Klaus Mäkelä rechtvaardigt de lof zo vroeg in zijn carrière opnieuw met een onthullende Petroesjka, rijk aan spannende karakteriseringen, gevangen in weelderig geluid. ⪢ Naar Gramaphone-pagina April 2024 Aanbevolen 1001 Uitvoeringen 
Ravel: Boléro & Debussy: La Mer (1988) Berliner Philharmoniker o.l.v. Herbert von Karajan De levendige uitvoering wordt gekenmerkt dom een weldadig geluid van de strijkers 
Images; Prélude à l'après-midi d'un Faune; Printemps (1992) Cleveland Orchestra o.l.v. Pierre Boulez Elke noot is kristalhelder in deze moderne opname 
Sir Thomas Beecham (2009) Diverse uitvoerenden Een charmante en met recht fameuze historische versie Overige in AppleMusic 
Prélude à l'après-midi d'un faune, La mer & Jeux (2011) London Symphony Orchestra o.l.v. Valery Gergiev 
Debussy: La mer / Prélude à l'après-midi d'un faune / Britten: 4 Sea Interludes / Mercure: Kaléidoscope (2007) Montreal Metropolitan Orchestra o.l.v. Yannick Nézet-Séguin 
Jeux, Nocturnes, Prélude à l'aprés midi d'un faune (2018) Les Siècles o.l.v. François-Xavier Roth
|