Mirella Freni & Placido Domingo
& Philharmonia Orchestra
o.l.v. Giuseppe Sinopoli
Het was driemaal scheepsrecht voor Puccini (1858-1924). Le villi en Edgar trokken weinig publiek, maar Manon Lescaut bleek een waardige opvolger van Verdi te zijn. Puccini's succes was echter zwaarbevochten. Reeds vier schrijvers hadden geprobeerd Abbé Prévosts roman in een libretto om te zetten, en Puccini's uitgever liet het project na het enorme succes van Massenets versie van hetzelfde verhaal een tijdje links liggen.
Ook Puccini leek de nodige twijfels te hebben en schrapte zelfs Manons vermaarde aria'Sola, perduta, abbandonata'uit de laatste akte. Manon zal, met de juiste vocalisten en een dirigent die de partituur de nodige ruimte geeft, nimmer teleurstellen. En toch zullen we ons, wanneer het zaallicht weer aangaat, realiseren dat we geluisterd hebben naar een componist die zoekende is naar een stem en een stijl. De eerste akte is typisch voor Puccini's latere opera's: hectiek doorvlochten met lyrische rustpunten. In de tweede akte botst de 18e eeuw met de passie van het verismo. De derde akte draait om een uitermate strak gecontroleerd ensemble, als Manon en de veroordeelde vrouwen op het punt staan naar Louisiana te worden gedeporteerd. De laatste akte is schatplichtig aan Wagner en heeft een symfonische stijl die Puccini in de toekomst niet meer zou toepassen.
Mirella Freni is een beheerste en ontroerende Manon, eerder slachtoffer dan verleidster, en Placido Domingo vindt nieuwe lagen in Des Grieux - zijn wanhoop in'Ah Manon, mi tradisce il tuo folie pensier', als Manon bij haar juwelen blijft talmen in plaats van te vluchten, is gemeend. De Lescaut van Renato Bruson zorgt voor een aardig contrast met de geliefden - cynisch en uitgekookt. En welk een luxe om Brigitte Fassbaender te kunnen casten als madrigaalzangeres! Guiseppe Sinopoli, ten slotte, ontlokt schitterende muziek aan het Philharmonia Orchestra.
nr = 5168
nr1 = 5
Manon Lescaut (1984)
Puccini's opera is het leidmotiefvan onze artistieke sensualiteit
Recensie in Corriere della Sera
Aanbevolen 1001 Uitvoeringen
Manon Lescaut (1997)
Maria Callas & Orchestra Del Teatro Alla Scala Di Milan o.l.v. Tullio Serafin
Een opname in mono, maar Callas is overdonderend als Manon in de laatste akte
Manon Lescaut (1994)
Plácido Domingo & Montserrat Caballé & New Philharmonia Orchestrao.l.v. Bruno Bartoletti
Montserrat Caballé is een uitermate ontroerende Manon
Manon Lescaut (2003)
Belgian Radio and Television Philharmonic Orchestra o.l.v. Alexander Rahbari
Een budget-cd met een fris klinkende Kaludi Kaludov als Des Grieux
Overige in AppleMusic
