Gérard Souzay & Dalton Baldwin
Men zegt dat Debussy op latere leeftijd dikwijls in muziekwinkels te vinden was, bladerend doorde liedpartituren van Gabriel Fauré. Hij had echter weinig te vrezen van zijn grootste concurrent op het gebied van liedcompositie. Sinds zijn jonge jaren had hij al mélodies geschreven, in zijn eigen stijl, en tegen de tijd dat hij de eerste drie gedichten van Paul Verlaine's Fêtes galantes op muziek wilde zetten had hij de invloed van Gounod en Berlioz inmiddels afgeschud. Toen hij zich in 1904 weer met Verlaine ging bezighouden, ontweek hij het Wagnerisme dat zo veel van zijn collega's in de greep hield.
Beide collecties van Fêtes galantes werden beïnvloed door incidenten uit Debussy's eigen leven. De eerste collectie werd gecomponeerd voor Marie Vasnier, een getrouwde vrouw en een getalenteerde coloratuursopraan. (Zij zou van Debussy een serieuze liedcomponist hebben gemaakt.) De tweede collectie, zo'n dertien jaar later geschreven, werd opgedragen aan Emma Bardac, voorheen de maitresse van Fauré. De pastorale wereld van de 17e-eeuwse schilder Watteau, ironisch genoeg geherinterpreteerd voor een modernere tijd (zonder nimfen en schapenhoeders), was Verlaine's belangrijkste thema in deze zes gedichten.
Gérard Souzay is in Fêtes galantes zowel speels als serieus. In 'Colloquesentimentale' vangen we tijdens een sentimentele dialoog tussen twee geesten van geliefden, wandelend door een winters park, plotseling een glimp van diepere gevoelens op. In 'Claire de lune' (uit het eerdere trio) wordt het ogenschijnlijke geluk van de in het maanlicht wandelende geliefden ondermijnd door Dalton Baldwins ijle toon van ironische vervreemding. Slechts weinig musici kunnen de muziek een dergelijke overtuigingskracht geven.
nr = 5154
nr1 = 5
Lieder (1962)
De pastorale wereld van de schilder Watteau was Verlaine's belangrijkste thema in deze zes gedichten.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
