titel

London Symphony Orchestra
o.l.v. André Previn

Het idee voor De schone slaapster kwam van de gecultiveerde directeur van Ruslands keizerlijke theaters, Ivan Vsevolozhski. Hij wilde het ballet laten plaatsvinden in het Frankrijk van Lodewijk XIV (de periode waarin de schrijver van het verhaal, Charles Perrault, geleefd had), met, indien mogelijk, een passende muzikale stijl. Tchaikovsky nam de opdracht met plezier aan en produceerde een uiterst inventieve balletpartituur. Hij introduceerde barokke elementen in het paleis van koning Florestan en Mozartiaanse gratie in het hof van prins Desire, waarde mode inmiddels honderd jaar verder was. Erzijn pikante contrasten tussen de pas de six van de proloog, met de feeën die zegeningen brengen naar de kribbe van de baby Aurora, en de humorvolle dansen van de andere sprookjesfiguren, die in de laatste akte Aurora's huwelijk met prins Desire vieren. Het is echter bovenal in het conflict tussen goed (vertegenwoordigd door de bitterzoete muziek van de Lilac-fee) en slecht (belichaamd door de kwade fee Carabosse) waarin Tchaikovsky boven zichzelf uitstijgt. Hij was teleurgesteld door de matte reactie van de tsaar op de overdadige productie in 1890, maar het ballet wordt gelukkig nog steeds opgevoerd. Vaak krijgt men de ingenieuze choreografie van Marius Petipa te zien, op wie de componist zijn partituur zorgvuldig afstemde.

André Previn geeft ons een ruimtelijke, fraai opgenomen interpretatie van de volledige partituur - een mooie momentopname van zijn latere jaren met het London Symphony Orchestra. Het is echter jammer dat de schitterende ruzie om Klein Duimpje, geannoteerd door Shostakovich, weggelaten is ten einde het ballet op twee cd's te krijgen.Toch is de Previn-versie beter dan de koele interpretatie van Michail Pletnev, door anderen hogelijk gewaardeerd.

nr = 5146

nr1 = 5