Aldo Ciccolini
Erik Satie's fameuze Gymnopédies werden wellicht geschreven naar aanleiding van enkele regels uit een gedicht van J.P. Contamine de Latour, les Antiques ('de ouden'). De dichter was Satie's metgezel en vermeende geliefde. Satie, onzeker en wispelturig, kreeg gedurende zijn leven met genadeloze kritiek te maken. Gedwongen gestopt met zijn opleiding en als mislukkeling gebrandmerkt, begon hij op 39-jarige leeftijd met een muzikale opleiding, die veel succesvoller bleek. Debussy bewonderde hem, maar verwierp hem later; Ravel prees hem; en Cocteau verafgoodde hem. In 1911 begon men zijn innovaties op waarde te schatten, maar dit kwam te laat om hem te behoeden van een leven van miskenning en alcoholisme. Satie stierfin 1925. De Gymnopédies kunnen het best worden beschreven als begeleidingsmuziek voor de gymnastische dansen van het oude Griekenland. Geschreven als rustige, springerige, melodieuze walsen, ontwrichten ze de traditionele geraffineerdheid van de klassieke pianistiek en effenen ze de weg voor de minimalistische benadering van Scelsi en Glass, waarin elementaire veranderingen aan toonhoogte, akkoordenstructuur en dynamiek van het allergrootste belang worden. In de Gnossiennes (de term is bedacht door Satie zelf) worden deze ideeën verder uitgewerkt. Er zijn talloze opnamen van gemaakt, maar die van Aldo Ciccolini steekt er met kop en schouders bovenuit. Hij begrijpt de bescheiden maar ingenieuze muzikaliteit die Satie op deze composities heeft toegepast. Gymnopédies & Gnossiennes (1888, 1889-1879) Erik Satie 1001_5142.html nr = 5142 nr1 = 5 ./1001werk.php?nr=5141 ./1001werk.php?nr=5143 1001 Klassieke uitvoeringen | 1851-1900
|

Gymnopedies (2010) wellicht geschreven naar aanleiding van een gedicht van J.P. Contamine de Latour, Satie's metgezel en vermeende geliefde. 1001 Klassieke uitvoeringen Overige in AppleMusic 
The Early Piano Works (1980) Reinbert de Leeuw 
3 Gymnopédies & Other Piano Works (1984) Pascal Rogé 
Gymnopedies (2012) Håkon Austbø & Vladimir Sirenki 
The Complete Solo Piano Music (2003) Jean-Yves Thibaudet
|