Berliner Philharmoniker
o.l.v. Günter Wand
Bruckners machtige Achtste symfonie is een van de grootste 'van duisternis naar licht'-reizen in de symfonische muziek sinds Beethovens Vijfde. Maar waar Beethoven eindigt in een welhaast razende bekrachtiging, heeft de brutale pracht van Bruckners einde ook iets kalmerends over zich. In een goede uitvoering voelt de samenkomst van de vier hoofdthema's van de symfonie als iets onvermijdelijks, alsof dit echt het 'antwoord' is waarnaar de symfonie vanaf het rusteloze begin op zoek was, in zowel muzikale als spirituele zin. De uiteindelijke affirmatie wordt nog indrukwekkender vanwege het feit dat de symfonie enkele zeer duistere passages bevat: onder andere in de gespannen, eenzame sfeer van het Adagio, en vooral in de grimmige doodsvisie als de ultieme horror in de coda van de eerste beweging, wanneer de hartslag van de muziek tot het niets versterft.
De grote Brucknerdirigent Günter Wand heeft er lang over gedaan om zijn interpretatie van de symfonie in de opnamestudio te vervolmaken. Er zijn op het moment drie versies beschikbaar, elk met eigen pluspunten. Deze opname echter, gemaakt toen de dirigent zijn negentigste verjaardag naderde, beschikt niet alleen over het rijpe begrip van een hogere leeftijd; hij is ook levendig, natuurlijk, onoverdreven en warm. Wand geeft Bruckner waar het nodig is voldoende ruimte, maar de impuls laat niet af, en de uiteindelijk climax komt tot ons met de onverzettelijkheid van een naderende olietanker. Het werk is schitterend opgenomen en uitstekend gespeeld - zelfs in deze tijd van obsessief perfectionisme is het moeilijk te geloven dat dit een live-opname was.
nr = 5133
nr1 = 5
Sinfonien (2012)
de machtige Achtste symfonie is een van de grootste 'van duisternis naar licht'-reizen in de symfonische muziek sinds Beethovens Vijfde.
Overige in AppleMusic
