titel

St. Petersburg Orchestra
of the Kirov Opera o.l.v. Valery Gergiev

Borodin, naar eigen zeggen een parttimecomponist, besteedde achttien jaar aan het schrijven van zijn enige opera, Prins Igor, en zelfs toen bleef het werk tot aan zijn dood in 1887 onvoltooid. Wat hij heeft nagelaten, is fragmentarisch en vaak verwarrend, maar de componist Alexander Glazunov (die over een fenomenaal geheugen beschikte) vulde in wat hij zich nog wist te herinneren van sessies met Borodin. Verdere orkestratie en bewerkingen werden verzorgd door Nikolaj Rimski-Korsakov, zodat we nu over een complete partituur kunnen beschikken. Glazunov mag wellicht de authenticiteit van zijn eigen bijdrage hebben overdreven, maar het resultaat is een levendige, kleurrijke en dikwijls betoverend mooie opera. We kunnen zelfs stellen dat Prins Igor eerder een reeks van min of meer magnifieke historische tableaus is dan een opera; het werk is zeker niet dramatisch, maar beschikt over voldoende vreugdevolle momenten, waaronder de originele versies van de vermaarde 'Polovetser dansen'.

Zelfs de indrukwekkende versie van Rimski-Korsakov, een uit liefde verricht werk, werpt de nodige problemen op. Dirigenten kiezen dan ook vaak voor 'creatieve' oplossingen. Zo kan de derde akte nogal zwak in de oren klinken na het auditieve feest en het theatrale spektakel van de tweede akte, met de Polovetser dansen. Valeri Gergiev lost dit op door de eerste twee akten om te wisselen en het door Rimski-Korsakov verworpen materiaal te herstellen. Alleen dat al maakt deze uitvoering interessant, maar het is de energie van Gergiev en de inzet van de solisten die van deze opname een must-have maken. Niet alle zangpartijen zijn even verfijnd, maar iedereen straalt zelfvertrouwen uit - met name Galina Gorchakova (Igors vrouw Yaroslavna) en de uitstekende Olga Borodina (Kontchakovna, de dochter van Igors Polovetser triomfator). Een sferische liveopvoering completeert de ervaring.

nr = 5129

nr1 = 5