Martha Argerich, Nelson Friere, Gidon Kremer, Mischa Maisky & Isabelle van Keulen
Het wekt bevreemding als we bedenken dat Saint-Saëns' populairste werk pas na zijn dood echt bekend werd. Hij schreef het gedurende een reis naar Oostenrijk, in 1886, en hoewel het enkele malen in privésfeer is opgevoerd, wilde Saint-Saëns niet dat het tijdens zijn leven werd uitgegeven. Liszt is een van de weinigen die het werk hebben gehoord, en zou ongetwijfeld waardering hebben gehad voor de vele grapjes in de partituur - dezelfde grapjes waarvan Saint-Saëns vreesde dat ze hem een slechte reputatie zouden opleveren, mocht het werk uitgegeven worden. Hij had zich ethter geen zorgen hoeven maken. Het werk haalde veel mensen over om ook zijn andere composities te beluisteren en zorgde ervoor dat men een completer beeld van de componist kreeg. Saint-Saëns beschreef het werk als een zoölogische fantasie. In veertien korte bewegingen beschrijft hij schildpadden met een langzame versie van de cancan uit Offenbachs Orphée aux enfers-, de olifant, met een citaat uit Berlioz' 'Danse des sylphes', gespeeld als een solo met contrabas; en wat Rossini. De humor is echter niet het enige aardige aan deze compositie. De waterige texturen van 'Aquarium' en de fladderende fluit in 'Volière' zijn geïnspireerde stukjes muziek, en de schitterende melodie van LeCygne ('De zwaanO is reeds in talloze cellorecitals en balletvoorstellingen ten gehore gebracht. Dit was het enige gedeelde van de partituur die Saint-Saëns tijdens zijn leven publiceerde. Hoewel het werk vaak met volledig orkest wordt gespeeld, krijgt de humor in de oorspronkelijke kamermuziekversie een scherper randje en de subtiliteit extra focus. Dit geldt met name voor de versie van Martha Argerich, waarin elke rol door een internationale ster wordt gespeeld. Le carnaval des Animaux (1886) Camille Saint-Saëns 1001_5125.html nr = 5125 nr1 = 5 ./1001werk.php?nr=5124 ./1001werk.php?nr=5126 1001 Klassieke uitvoeringen | 1851-1900
|

Carnival des Animaux (1988) Het wekt bevreemding als we bedenken dat Saint-Saëns' populairste werk pas na zijn dood echt bekend werd. 1001 Klassieke uitvoeringen Gramophone Monthly Choices 
Saint-Saëns: Cello Concertos, Le Carnaval des Animaux, Africa & Wedding Cake (2016) Truls Mørk & Louis Lortie, Hélène Mercier & Bergen PO o.l.v. Neeme Järvi Van de concerten tot het Carnaval der Dieren, Saint-Saëns wordt vertolkt door fantastische solisten die duidelijk van het repertoire houden. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Jan. 2016 
Saint-Saëns: Symphonic Poems - Le Carnaval des animaux - L'Assassinat du duc de Guise (2023) Les Siècles o.l.v. François‑Xavier Roth De diversiteit van de klankwereld van Saint-Saëns wordt glorieus tot leven gebracht in een genereus overzicht uitgevoerd met elegantie en inzicht door François-Xavier Roth en zijn voortreffelijke ensemble Les Siècles. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Dec. 2023 
Saint-Saëns: Original Works and Transcriptions for Solo Piano (2022) Cyprien Katsaris Een kans om de muziek van Saint-Saëns te vieren – en ook, zoals Jeremy Nicholas terecht suggereert in zijn recensie, de bijdrage aan het muziekleven van de pianist van deze opname, Cyprien Katsaris. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Awards 2022 Overige in AppleMusic 
Carnival of the Animals (1980) Cristina Ortiz & Pascal Rogé & London Sinfonietta o.l.v. Charles Dutoit 
Le Carnaval Des Animaux (1993) Ensemble Musique Oblique 
Prokofiev: Peter und der Wolf - Saint-Saëns: Der Karneval der Tiere (1975) Karlheinz Böhm & Alfons & Aloys Kontarsky Wiener Philharmoniker o.l.v. Karl Böhm 
Symphony No. 3 "Organ Symphony", The Carnival of the Animals, Danse macabre & Bacchanale from Samson and Delilah (2007) City of Birmingham Symphony Orchestra o.l.v. Louis Frémaux 
Prokofiev: Peter and the Wolf - Saint-Saëns: Carnival of the Animals (1994) St. Petersburg Radio & TV Symphony Orchestra o.l.v. Stanislav Gorkovenko
|