Wiener Philharmoniker
o.l.v. Carlos Kleiber
Dit is het indrukwekkende resultaat van Brahms levenslange strijd om de strikte muzikale structuren van de barok te herstellen en met de passie van de romantiek te vermengen. De opmerkelijke finale is de wedergeboorte van de oude passacagliavorm, gebaseerd op de baspartij uit het laatste koraal van Bachs Cantata nr. 150. Brahms geïnspireerde combinatie van het hedendaagse en het archaïsche komt keer op keer terug in de symfonie, waarin heroïsche tragedie en melodieuze lyriek op zeer krachtige wijze ten uitdrukking worden gebracht.
De getroebleerde eerste beweging bevat al elementen uit de finale. De schoonheid van het openingsmotief, de bewuste impuls, de dubbelzinnige harmonie en bovenal de delicate structuur zijn al een voorbode van de elementen die in alle vier de bewegingen zullen worden uitgewerkt en in de finale tot wasdom zullen komen. In de schitterende langzame beweging wordt de plechtige inkleuring van de oude, kerkelijke Frygische toonschaal voortdurend naast de warmte van een volledig ontwikkelde E groot geplaatst. In de derde beweging worden deze sombere schaduwen vervangen door een bedwelmende fysieke en ritmische energie. In de passacagliafinale wordt het aan Bach ontleende thema aan dertig variaties en een coda onderworpen: de afzonderlijke variaties zijn in grote paragrafen gegroepeerd. Het gevoel van een continue, onweerstaanbare stroom van ideeën is ontegenzeggelijk het belangrijkste aspect van deze beweging.
Carlo Kleibers uitvoering is met recht vermaard: dit is een aangrijpende interpretatie, gloeiend met passie, maar ook met aandacht voor detail. In de tragische finale groeit alles uit tot een onweerstaanbare natuurkracht.
nr = 5116
nr1 = 5
Symphony No. 4 (1981)
Dit is een aangrijpende interpretatie, gloeiend met passie, maar ook met aandacht voor detail
1001 Klassieke uitvoeringen
Gramophone Monthly Choices
Brahms: The Symphonies (2013)
Leipzig Gewandhaus Orchestra o.l.v. Riccardo Chailly
* Record of the Month October 2013 *
Verrukking gaat nooit ten koste van de kenmerkende helderheid van textuur die elke instrumentale regel hoorbaar maakt.
Brahms: The Symphonies (2017)
Boston Symphony Orchestra o.l.v. Andris Nelsons
De tweede van de grote cyclussen van deze maand van grote namen: op basis van dit bewijs is de samenwerking tussen Nelsons en de Boston SO inderdaad erg sterk.
Brahms: Symphonies (2018)
Berlin Staatskapelle o.l.v. Daniel Barenboim
Barenboims voortreffelijke leiding van de Berliner Staatskapelle – in de eerste plaats een operaorkest – werpt hier meer vruchten af in krachtige uitvoeringen van Brahms’ orkestrale meesterwerken
Brahms: Symphonies (2024)
Chamber Orchestra of Europe o.l.v. Yannick Nézet‑Séguin
Doordachte maar spontaan klinkende interpretaties van Brahms’ symfonieën van de COE onder leiding van Yannick Nézet-Séguin, overal rijk aan details.
Overige in AppleMusic
Symphony No. 4, Op. 98, Alt-Rhapsodie, Op. 53 & Schicksalslied, Op. 54 (2017)
Orchestre des Champs-Elysées o.l.v. Philippe Herreweghe
