Oslo Philharmonic Orchestra
o.l.v. Mariss Jansons
Hans Richter, de eerste dirigent van Brahms'Derde symfonie, noemde het zijn 'Eroica'. Het is echter zijn kortste symfonie, en met name de ontwikkelingssecties in de drie in sonatevorm geschreven bewegingen duren niet lang. De exposities en recapitulaties zijn echter uitgebreid en indringend, terwijl de interne eenheid wordt verzekerd door het gebruik van een leidmotief en bijbehorend thema, en door de ontwikkeling in de finale van elementen uit de langzame beweging. Het leidmotief, dat vanaf het begin al duidelijk naar voren wordt gebracht, is een versie van het Brahmsmotief F-A-F, dat zou staan voor het persoonlijke motto van de componist: 'frei aber froh' (vrij maar gelukkig').
In de transities van de eerste beweging vinden we referenties naar Wagners Tannhauser en de ontwikkeling van de beweging lijkt te zijn gebaseerd op een hectisch en gepassioneerd walstempo. De langzame beweging bestaat uit onderdrukte dorpsorkestmuziek en het daaropvolgende intermezzo is een klassieke expressie van bitterzoet berouw. De finale begint duister en mysterieus, maar groeit al snel uit tot een vurig en dramatisch allegro, met de cholerische transformatie van een thema uit de langzame beweging als hoogtepunt. Het werk wordt afgesloten meteen herfstachtige epiloog, in een stemming van zwaarbevochten sereniteit.
Mariss Jansons ontlokt sprankelend spel aan het Oslo Filharmonisch in deze dramatische interpretatie met fraai aangezette contrasten. Dit orkestrale werk van Brahms schittert als nooit tevoren en alle vier de bewegingen worden met kracht en vastberadenheid gespeeld.
nr = 5110
nr1 = 5
Symphonies Nos. 2 & 3 (2000)
Hans Richter, de eerste dirigent van Brahms' Derde symfonie, noemde het zijn 'Eroica'.
1001 Klassieke uitvoeringen
Gramophone Monthly Choices
Brahms: The Symphonies (2013)
Leipzig Gewandhaus Orchestra o.l.v. Riccardo Chailly
* Record of the Month October 2013 *
Verrukking gaat nooit ten koste van de kenmerkende helderheid van textuur die elke instrumentale regel hoorbaar maakt.
Brahms: The Symphonies (2017)
Boston Symphony Orchestra o.l.v. Andris Nelsons
De tweede van de grote cyclussen van deze maand van grote namen: op basis van dit bewijs is de samenwerking tussen Nelsons en de Boston SO inderdaad erg sterk.
Brahms: Symphonies (2018)
Berlin Staatskapelle o.l.v. Daniel Barenboim
Barenboims voortreffelijke leiding van de Berliner Staatskapelle – in de eerste plaats een operaorkest – werpt hier meer vruchten af in krachtige uitvoeringen van Brahms’ orkestrale meesterwerken
Brahms: Symphony No. 3 & Serenade No. 2 (2021)
Budapest Festival Orchestra o.l.v. Iván Fischer
Iván Fischer leidt zijn spelers in een rijk expressieve uitvoering van zowel de Derde symfonie als de Tweede Serenade van Brahms, waarbij een prachtige orkestklank prachtig wordt gevangen.
Brahms: Symphonies (2024)
Chamber Orchestra of Europe o.l.v. Yannick Nézet‑Séguin
Doordachte maar spontaan klinkende interpretaties van Brahms’ symfonieën van de COE onder leiding van Yannick Nézet-Séguin, overal rijk aan details.
Overige in AppleMusic
Symphony No. 3 (1990)
Berliner Philharmoniker o.l.v. Claudio Abbado
This is the finest of the modern versions, a performance that sits well beside classic recordings such as those by Krauss in the 1930s, Walter and Barbirolli in the 60s, and Sanderling in the 70s. (Gramophone)
