Royal Philharmonic Orchestra
o.l.v. Daniele Gatti
Tchaikovsky componeerde zijn waarschijnlijk vrolijkste werk direct na de Ouverture 1812. Naar eigen zeggen schreef hij dit laatste werk in opdracht, zonder passie, terwijl de Serenade voor strijkers'een liefdevol werkje is en dus, zo hoop ik toch, niet gespeend van echte kwaliteit! Hij had het bij het juiste eind. De serenade druist in tegen het beeld dat de meeste mensen van Tchaikovsky hebben: een door doem en wanhoop bezeten componist Pas tegen het einde van de derde beweging, de 'Elegie; horen we een subtiele melancholie doorklinken.
Het werk begint en eindigt met een aflopend motief, waarbij de luisteraar op het allerlaatste moment moet denken aan de tweede van de Russische volkswijsjes die Tchaikovsky in de levendige finale gebruikt. Het grootste gedeelte van de eerste beweging is geïnspireerd door dans en is als enkele sonatine opgebouwd langs de lijnen van Mozart, en wordt wat melodieusheid slechts overtroffen door wat misschien wel Tchaikovsky's meest elegante wals is (gebisseerd tijdens de eerste opvoering in 1881). Dit keer rijst het motief omhoog, iets wat terugkeert in de langzame beweging. Beide zijn goede voorbeelden van de hoeveelheid melodie die Tchaikovsky uit een eenvoudige toonladder kon verkrijgen.
De serenade kan heel anders klinken, afhankelijk van of het werk door alle strijkers van een symfonieorkest wordt gespeeld, in welk geval het werk overdadig en romantisch klinkt, of slechts door een klein kamerorkest, in welk geval het geluid lichtvoetiger is. (Tchaikovsky twijfelde aanvankelijk tussen een symfonie en een strijkkwartet.) Daniele Gatti laat ons hier de andere kant van Tchaikovsky's temperament zien, op een cd die begint met de Zesde ('Pathétique') symfonie. Hij weet het beste te ontlokken aan de strijkers van het Royal Philharmonic Orchestra: gedurfd en majestueus in de eerste passages, maar uitermate flexibel op de meer intieme momenten.
nr = 5099
nr1 = 5
Symphony No. 6, & Serenade for Strings (2006)
Ik schreef de Serenade uit innerlijke overtuiging
Pyotr Ilyich Tchaikovsky
Aanbevolen 1001 Uitvoeringen
Tchaikovsky - Dvorak: String Serenades (1989)
New Stockholm Chamber Orchestra o.l.v. Paavo Berglund
De beste van de kleinschaliger versies, soepel en helder
Serenade for Strings; Souvenir de Florence (2011)
Academy of St. Martin in the Fields o.l.v. Sir Neville Marriner
De serenade is sinds jaar en dag een specialiteit van Marriner en de Academy en fonkelt onder hun handen
Mozart: Divertismento in B-Flat Major - Britten: Variations On a Theme of Frank Bridge - Tchaikovsky: Serenade for Strings (1988)
Norwegian Chamber Orchestra o.l.v. Iona Brown
Mensen die van de serenade houden, houden zeker van dit arrangement voor strijksextet
Overige in AppleMusic
Tchaikovsky: Serenade for Strings in C – Bartók: Divertimento (2014)
LSO String Ensemble o.l.v. Roman Simovic
