titel

Dmitri Hvorostovsky
& Orchestre de Paris
o.l.v. Semyon Bychkov

In Alexander Poesjkins dichtroman Jevgeni Onegin, een Russische klassieker, schrijft de beïnvloedbare, jeugdige hoofdpersoon Tatjana een liefdesbrief aan de depressieve dandy Jevgeni Onegin. Hij slaat haar avances af, met desastreuze gevolgen. Tchaikovsky werd zo geïnspireerd door deze passage (de basis van zijn intieme opera uit 1877), dat hij besloot zelf niet de Onegin te worden voor een jonge vrouw die hem had geschreven, Antonina Milyukova. Het huwelijk liep al snel spaak, maar de opera Jevgeni Onegin was al direct na de eerste opvoering in het conservatorium van St. Petersburg, in 1879, een succes. Een grootschaligere productie in de keizerlijke theaters in 1885 vestigdeTchaikovsky's status als Ruslands meest toonaangevende componist.

Tchaikovsky's selectieve bewerking van de roman stelde hem in staat om elke akte van de opera op een van de drie hoofdpersonen te richten. De eerste akte draait om Tatjana, met de gepassioneerde'briefscène'als centraal element; in de tweede akte verplaatst de aandacht zich naar Vladimir Lenski, Onegins dichter-vriend die door deze laatste in een zinloos duel wordt gedood; en in de derde akte zien we een gekwelde Onegin, die te laat bewust is geworden van zijn liefde voor Tatjana, die inmiddels tot de hogere klasse behoort.

Lang niet elke uitvoering weerspiegelt de jeugdige passie van de drie hoofdpersonen, maar deze komt dicht in de buurt van de diverse ideale Russische uitvoeringen (die geen van alle in de huidige catalogus zijn opgenomen) en bevat bariton Dmitri Hvorostovski als een zachtaardige Onegin. Nuccia Focile is een lichtere, meer meisjesachtige Tatjana dan gebruikelijk en Neil Shicoff weet Lenski's passie en latere wroeging liederlijk neer te zetten. Het resultaat wordt zelfs nog beter door een bezield Russisch koor en het strakke dirigeren door Semyon Bychkov.

nr = 5089

nr1 = 5