Montserrat Caballé, Placido Domingo & Philharmonia Orchestra o.l.v. Riccardo Muti
Onderdeel van de festiviteiten tijdens de opening van het Suezkanaal was de inwijding van een nieuw operagebouw in Caïro. Men had Verdi benaderd om voor dit heuglijke feit een opera te schrijven. Het werk was gebaseerd op een scenario van de Egyptoloog Auguste Mariette, later bewerkt door Antonio Ghislanzoni. De Egyptische generaal Radames, geliefd door prinses Amneris, is zelf verliefd op het slaafmeisje Aïda, eigenlijk de dochter van de Ethiopische koning Amonasro. Deze laatste wordt in de strijd gevangen genomen, maar weet, na een andere identiteit aangenomen te hebben, via Aïda een belangrijk militair geheim van Radames te stelen. De generaal wordt hiervoor ter dood veroordeeld; Amneris' smeekbedes om hem vrij te laten worden genegeerd. Aïda kruipt de tombe in om samen met Radames te sterven. Verdi was niet van plan de première in Caïro bij te wonen en schreef de partituur thuis en niet tijdens repetities, zoals hij gewoon was. Hij zorgde ervoor dat het werk voldoende 'lokale elementen' bevatte door voor de triomfmars speciale 'antieke' trompetten na te maken. De première was een groot succes en leverde Verdi de titel van Commandant in de Ottomaanse orde op. Aïda kan, met de uitgebreide dansnummers en massascènes, als voortzetting van de grand opéra-traditie (of opero-bollo, zoals het genre bekendstond in Italië) worden gezien. Het werk behoort tevens tot een genre van opera's die zich afspelen in exotische locaties, een traditie in gang gezet door Giacomo Meyerbeers l'Africoine (1865) en Carlos Gomes'II Guarany (1870) en die voortgang zou vinden met Puccini's Modamo Butterfly (1904). Muti's eerste operaopname wordt opgeluisterd door Montserrat Caballé, die een technisch en emotioneel solide prestatie neerzet. Aïda (1871) Giuseppe Verdi 1001_5058.html nr = 5058 nr1 = 5 ./1001werk.php?nr=5057 ./1001werk.php?nr=5059 1001 Klassieke uitvoeringen | 1851-1900
|

Aida (2010) Ze hebben me tenminste niet beschuldigd van Wagnerisnie, zoals de Italiaanse critici hebben gedaan Verdi, zijn mening gevend over Aïda-recensies Gramophone Monthly Choices 
Verdi: Aida (2015) Chorus and Orchestra of the Accademia Nazionale di Santa Cecilia o.l.v. Sir Antonio Pappano * Record of the Month Awards Issue 2015 * Dit zou altijd een evenement zijn geweest, een belangrijke (in meerdere opzichten) studio-opera-opname. Maar het is ook een uitvoering die absoluut de aandacht waard is, en een geweldige toevoeging aan de catalogus. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Awards 2015 Aanbevolen 1001 Uitvoeringen 
Aida (1959) Renata Tebaldi, Carlo Bergonzi & Wiener Philharmoniker o.l.v. Herbert von Karajan Een idiomatische cast (Renata in een opname van John Culshaw) 
Aida (1972) Jonel Perlea & Jussi Björling & The Rome Opera Orchestra And Chorus Een klassieke cast in een opvoering uit de jaren '50, met schitterende vocalen van Zinka Milanov en Jussi Björling 
Aida (1991) Placido Domingo & Aprile Millo & Metropolitan Opera Orchestra o.l.v. James Levine Een productie met Placido Domingo en Aprile Millo
|