Orchestre de Suisse Romande o.l.v. Richard Bonynge
Coppélio was het laatste romantische ballet, maar het is ook de voorbode van de grote Russische balletten die aan het einde van de 19e eeuw gecomponeerd werden. En geen wonder, als we bedenken dat Delibes een leerling was van Adolphe Adam, die met Giselle het allergrootste romantische ballet heeft geschreven. In ieder geval vormen de symfonische partituur en de dramatische stijl van Coppélia ontegenzeggelijk een voorbode van Tchaikovsky. Beide componisten gebruikten ook verhalen van de Duitse romantische schrijver E.T.A. Hoffmann: De notenkraker was gebaseerd op het verhaal De notenkraker en de muizenkoning, terwijl dr. Copelius en zijn poppendochter al eerder figureerden in Der Sandmann.
Delibes verwijderde de meeste spookachtige kantjes van Hoffmanns verhaal. Zijn dokter is geen neef van Frankenstein die hoopt zijn poppendochter tot leven te wekken en zo nieuw leven te creëren. Het is de gedwarsboomde liefdesaffaire tussen Swanilda en Franz die het belangrijkste onderwerp is, en alles komt goed nadat beiden de pop voor een echt mens hebben aangezien. Slechts in de finale van de derde akte, na de grote verzoening (tussen de geliefden, dr. Copelius en wellicht ook zijn mechanische dochter), lijkt de uitvinding de fut te verliezen.
Richard Bonynge weet ons bijna te overtuigen dat het einde net zo goed is als het begin. Hoewel elk nummer duidelijk afgebakend is, krijgen we toch een heel aardig beeld van de architectuur van de muziek. Het Suisse Romande Orkest steekt in deze oorspronkelijk analoge opname in allerbeste vorm.
nr = 5056
nr1 = 5
Coppélia (1969)
... de voorbode van de grote Russische balletten die aan het einde van de 19e eeuw gecomponeerd werden
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
