titel

The King's Consort o.l.v. Robert King

Nadat hij in negentien jaar 36 opera's had geschreven, stopte Rossini in 1829 met componeren, op de leeftijd van 37 jaar. De jaren '30 en '40 waren echter geen gelukkige tijd; hij werd achtervolgd door ziekte en een problematisch liefdesleven. In 1855 vestigde Rossini zich in Parijs, waar hij zijn leven als componist weer oppikte. Hij schreef onder andere een reeks van liederen en kamermuziekwerkjes, die hij de 'zonden van zijn oude dag' noemde, en een 'laatste zonde', een werk dat zijn herdenkingsmis zou worden: de Petite messe solennelle. Met een duur van bijna anderhalf uur kan dit werk nauwelijks 'petite'worden genoemd. De titel verwijst dan ook naar de bescheiden aard; het werk is bedoeld voor twaalf zangers, begeleid door twee piano's en een harmonium.

Het is een bezield religieus werk dat ook Rossini's gave voor het theatrale laat horen: duister en plechtig, dramatisch en levendig, en vol met glorieuze melodieën. De mis was nooit bedoeld voor uitvoering in de kerk; de eerste uitvoering vond plaats voor een select gezelschap in de salon van het stadhuis van Parijs, in 1864. Rossini zou het werk later nog orkestreren (menend dat als hij het niet zou doen, niemand het zou doen), maar de intieme sfeer van het werk is in deze grootschaliger versie nauwelijks meer terug te horen.

Robert King presenteert de Petite messe zoals hij oorspronkelijk werd opgevoerd, met 19e-eeuwse instrumenten. Deze goed (met een foutloos accent) gezongen opvoering is somber, teder, levendig en speels en weet de essentie van dit bijzondere werk prima te vatten. GR

nr = 5034

nr1 = 5