titel

Itzhak Perlman & Orchestre de Paris
o.l.v. Jean Martinon

Saint-Saëns' muziek wordt tegenwoordig niet vaak meer gespeeld, maar dit briljante, uitmuntende werk voor viool en orkest heeft zich een vaste plaats in het repertoire verworven. Het is lastig om dit soort werken vandaag de dag in de concertzaal te horen, eenvoudigweg omdat ze niet goed in het programma passen. In de 19e eeuw, toen concertprogramma's nog uit meerdere werken bestonden, was het plezierig voor de solist om in de tweede helft, na vóór de interval een groot concert te hebben gespeeld, een opwindend werkje te spelen.

Saint-Saëns had grote bewondering voor de Spaanse virtuoos Pablo de Sarasate en schreef zijn meeste vioolmuziek voor deze charmante, maar wellicht iets te lichte violist. Net zoals veel andere Spaanse musici had Sarasate zijn techniek bijgeschaafd in Parijs, en hij kende de Franse stijl dus goed. De meeste grote violisten hebben de Introductie en rondo capriccioso opgenomen, maar de versie van Itzhak Perlman blijft ongeëvenaard.

Perlman heeft nog een andere uitvoering van het werk opgenomen, met het New York Philharmonic onder leiding van zijn vriend Zubin Mehta, maar een blikseminslag zal nooit twee keer op dezelfde plaats inslaan. De eerdere versie is beter in balans, beter opgenomen en spontaner. Indertijd was Perlman waarschijnlijk de beste violist ter wereld - iemand die verschillende stijlen onder de knie had. Zijn toon is hier zonder uitzondering schitterend en nergens te zwaar. Deze beroemde opname is met veel verschillende werken gecombineerd, maar vaak met andere Franse werken, opgenomen in dezelfde sessie, en met dezelfde kwaliteit.

nr = 5033

nr1 = 5